Een poosje geen tijd gehad om nieuwe content toe te voegen en vorderingen te maken met het herstel van de site. Maar we zijn er weer! Om uw weg op de site te vinden, gebruikt u oftewel de google-zoekregel hierboven, danwel de inhoudsopgave. En vergeef ons de foutjes die nog her en der aanwezig zijn.
Broodvruchten worden gegeten als groente of fruit, en de zaden als noten. In sommige culturen is het zelfs basic voedsel. Veelzijdig, dat staat vast.
In de lente geplukte (delen van) planten uit de familie Arialiceae uit de bergachtige streken van Japan zijn een tractatie voor inwoners van stredelijke gebieden, zoals koshia-bura-scheuten.
De start van een reeks artikelen over de vruchten in de rozenfamilie. De loquat. Een heerlijk vruchtje dat je te weinig ziet op de Nederlandse markt.
Nauwelijks bekend als specerij, toch al eeuwen een begrip onder botanici: een schijnpeper met eenzelfde scherpte als tasmaanse peper, met kaneeltonen, vandaar de naam, vitamine C.
De kaki. Een fantastische vrucht die niet wrang hoeft te zijn, als je hem op de goede manier gebruikt. We beschrijven de sharonvrucht, de rojo brillante, maar ook de Amerikaanse persimoen en de Aziatische gedroogde kaki's.
Alles wat u weten moet over zalmen, forellen en houtingen (later). Over de trek, het paaien, de kweek, over land-locked zalmen en de voorouder van de sockeye, de sabeltandzalm
In een serie artikelen beschrijven we de Italiaanse rijsttraditie, de belangrijkste rijstgebieden en de classico onder de Italiaanse rassen. Geschiedenis, wetenswaardigheden en (onzekere) toekomst.
Ieder voorjaar gingen de bewoners van Tokio de bergen in om groenten te plukken. Het bittere namen ze op de koop toe, de winter had te weinig gezonds geboden. Ook nu is sanshai een geliefde bezigheid, zelfs al liggen de berggroenten ook in de winkel.
Grote kans dat wanneer u makhana-zaden in de winkel tegen komt, deze uit India afkomstig zijn. Deze zaden van de stekelige waterlelie lijken op lotuszaad maar zijn veel brosser.
De wortels van planten uit het aronskelk-geslacht, zoals de konjac en de parong bevatten veel glucomannan, een superieur bindmiddel. Van dit meel wordt onder andere shirataki konnyaku gemaakt, de elastische Japanse noedel.
Net zo'n uitzonderlijke wortel als de yacon is de wortel van de knolribzaad, veelal knolkervel genoemd, hoewel het geen kervel is. Een delicatesse waar de Fransen wel raad mee weten. Hier nauwelijks verkrijgbaar.
Zo onbekend, maar zo veelzijdig, zwartmoeskervel. Alle delen van de plant zijn eetbaar, door de seizoenen heen: bladeren, bloemknoppen, scheuten, stengels en wortels. Wel zelf telen.
In de lente trekt men er in Japan op uit om hoog in bergen planten te plukken. Eetbare wel te verstaan. Deze sansai - altijd een beetje bitter - worden gezien als de voorbode voor de lente, zoals udo en koshiabura.
Van wilde selderij tot de verfijnde japanse selderij, en alle toonaarden daartussen. Een reeks gewijd aan een smakelijke, zeer veelzijdige plant uit de schermbloemfamilie.
Na een lange onderbreking weer een aantal prachtige producten op de site, zoals radhuni en ajowan, kleine vruchtjes die als specerij worden gebruikt.
In China wordt tofu doufu genoemd. Het is er in veel schakeringen, waarvan we een groot aantal de revue laten passeren. Ook harige en zwarte doufu. Laat u inspireren.
Thee-olie is een superieure kookolie, die iedere vergelijking met olijfolie kan doorstaan. Een gezonde salade-olie en bovendien een prima frituur- en wokolie, met een rookpunt van meer dan 250°
De productie van starters is in China minder gestructureerd dan in Japan. Daardoor is de variatie veel groter, zoals uit deze artikelenreeks blijkt.
De Taiwanese maqaw is opgenomen in de Slowfood Ark of Taste. Een al eeuwen gebruikte specerij met een uniek aroma, dat van citrus, gember en anijs.
Zetmeel, één van de drie typen koolhydraten. Een belangrijke voedingsbron en een practisch hulpmiddel om producten te binden.
Hier niet zo bekend, maar wel verkrijgbaar (ook vers) is de hoja santa oftewel het Mexicaans peperblad. Een intrigerend smakend blad, dat in Zuid- en Noord-Amerika ongekend populair is.
Onze verhuizing is rond, tijd om de draad weer op te pakken. Met de update van het artikel over de jeneverbes en een nieuw artikel over jeneverbesbier.
Van havermout tot haverzemelen, van naakte haver tot de gewone, witte haver. Een tiental artikelen waarin alles uit de doeken wordt gedaan over deze dit prachtige graan, dat teveel als het synoniem van havermoutpap wordt gezien.
De penwortel van de mierik wordt mierikswortel genoemd, en is beroemd om zijn aangename, bittere scherpte. Wanneer je de wortel raspt, kun je net als bij het snijden van een ui de tranen niet onderdrukken. Dat mag geen reden zijn om deze verfijnde smaak aan je voorbij te laten gaan!
Van Atemoya tot Zuurzak, en alles daartussin, roomappels ! Misschien kent je ze, de custardappel, de cherimoya. Exotische vruchten, nog exotischer bloemen, alle reden om deze nieuwe reeks artikelen eens tot je te nemen.
Wist u dat kaneel, avocado en laurier tot dezelfde plantenfamilie behoren? En dat de avocado tot de oudste planten op aarde behoren? En wat is een bay-nut en wat een avocadito ? Lees de antwoorden . . .
In sommige landen een niet uitroeibaar onkruid, in andere landen (zoals China en Japan) een geliefd ingrediënt: kudzu, het zetmeel uit de wortel van een klimplant uit de vlinderbloemfamilie.
Niet weg te denken uit de Ghanese samenleving, de prekese, de boon van de Tetrapleura tetraptera. Een gevleugelde boon met een uitzonderlijke smaak.
Helemaal up-to-date: de artikelenreeks over munt. Van aarmunt tot witte munt, en waarom pepermunt zo anders smaakt als Marokkaanse munt.
De mango is een onderbelichte vrucht. De ene mango is de andere niet, en ook al is het aanbod er, wat weten we er van ? We hebben het allemaal voor u op een rijtje gezet in een volledig nieuwe reeks artikelen.
Een stracchino is een kaas van een 'vermoeide' koe. Heus. De naam is ontstaan toen de koeien in de Italiaans bergen gemolken werden tijdens hun lange tocht naar de vallei. Dat gebeurt nog, maar lang niet altijd meer. De naam is gebleven. De kazen ook.
Zeven 'boerenkolen' maar liefst waaronder 'onze' boerenkool, twee Portugese couves, de Belgische chous de Jalhay en twee Siberische kolen. Zeven artikelen die de opmaat vormen van het hoofdstuk bladkolen.
Twaalf artikelen maar liefst over de allerlekkerste vruchten op aarde, de mangistans. Naast de hier algemeen verkrijgbare paarse mangistan is er nog zoveel meer, zoals de charichuelo!
Grote kans dat u deze vrucht niet kent, de waternoot. Hij past in een klein rijtje knapperige 'knollen' - de jicama, de waterkastanje, de yamboon - maar is als enige geen knol.
Mozzarella kennen we allemaal, toch ? Maar wat is mozzarella stracciata ? Of sfoglia di mozzarella ? Een serie artikelen over de getrokken kazen van Italië - pasta filata genaamd.
Indrukwekkend, de Braziliaanse druif(boom) of jaboticaba. Met bloemen of vruchten die op uitzonderlijke manier om de stam en takken gedrapeerd zijn. Met de smaak van mukaatdruiven! A propos, familie van de mirte en piment.
De rode dadel of zao is een ver familielid van de rozenbottel, en het broertje van de Indiase jujube of ber. Zowel de zao als de ber worden als een gezonde lekkernij beschouwd, en behalve als handfruit in veel gerechten gebruikt.
Korea is verzot op chilipeper, neem kimchi, neem bibimbap. Uniek is de gefermenteerde chilipasta. Gochujang. Alles over Koreaanse chilipepers en de bonen- en chilipasta's in een nieuwe serie artikelen.
Zo bekend als kruidnagel is, zo onbekend zijn rozenappels. Kruidnagel is de bloemknop van zo'n rozenappel, één die njiet als fruit gegeten wordt. Rozenappels (jambu's) hebben knapperig vruchtvlees en een zuurtje, als van een appel.
Over 's werelds duurste specerij, de stampers van de saffraankrokus, is veel te verhalen. Zoals over de huidige renaissance van de Europese saffraanteelt. Maat wat is goede saffraan, wat is crocine ?
Een specialiteit uit Indonesië zijn deze smaakvolle pitten, die dankzij fermentatie niet langer giftig zijn. Essentieel voor rawon, maar ook heerlijk in westerse gerechten.
Er is een veel groter scala gember dan de 'olifants'gember die wij kennen, zoals de jahe emprit, een kleine witte gembersoort, of de rode jahe merah. En wist u waarom gedroogde gember scherper is dan verse ?
Deze bloem siert menig tuin, maar is in Maleisë en Indonesië geliefd om zijn zure vruchten en bloemknoppen. De zaaddozen (asam cekala) bevatten een zurige gel, de bloemknoppen en de jonge sappige stelen zijn eveneens zurig, en worden bunga katang genoemd.
Niet zo'n bekend klinkende term: galanga. Voor wie weleens in een Engels kookboek leest, weet dat galanga(l) een specerij is, beter gezegd een bepaald aromatisch rhizoom, zoals laos of kentjoer. Van sommige galanga's worden ook de bladeren en de scheuten gegeten. Daar gaan we niet aan voorbij.
Naast de overheerlijke specerijen als szechuanpeper en tena'adam, is de wijnruitfamilie een familie met overheerlijke vruchten, zoals de kawista en de ginbes. Daaronder ook de citrusvruchten. Op de artikelenreeks over citrus moet u echter nog even geduld hebben.
Er is zoveel meer dan szechuanpeper ! Bijvoorbeeld de exclusieve Japanse sanshō, of de sprankelende raye timur. Maar ook vrij zeldzame soorten, zoals de igi-ata en de andaliman. Verschillend qua scherpte, dat bijvoorbeeld, maar ook qua smaak en geur, een heel breed citruspalet.
Alle pepers van de peperfamilie bijeen ! Van de ragfijne Voatsiperifery uit Madagascar tot de vollemaans Banasura uit India, en deze Indonesische cubebpeper.
Assam is één van de compactste vruchtjes van de lange pepers, pepers waarvan de vruchten in aren groeien, zoals de Japanse pipatsu en de lange Kampot peper. Iets minder scherp als zwarte peper en met een heel eigen aroma.
India is de bakermat van de zwarte peper, en heeft behalve de kwaliteits-Malabar meer in zijn mars. Zoals de premium Tellicherry peper en de semi-wilde Banasura. De streek waar deze pepers vandaan komen, heeft in de afgelopen jaren te kampen met grote droogte, met alle consequenties vandien voor de peperteelt.
Ondanks zijn krachtige smaakpalet is za'atar een veelzijdig kruidenmengsel, dat tal van toepassingen kent. Authentieke za'atar bevat Syrische sumac en Syrische majoraan.
De Syrische of Turkse sumac is een in het Midden-Oosten veel gebruikt zuur besje. In Noord-Amerika hebben ze hun eigen sumac, de staghorn sumac, waarvan naar inheems gebruik thee wordt getrokken.
Naast de overbekende (Braziliaanse) roze peper, is er ook een Peruviaanse roze peper. Beide zijn zeer onderschat, en worden vooral om hun kleur gebruikt, maar het aroma is verrassend. Natuurlijk is het geen peper, roze peper is niet scherp, wel zoetig.
Chios Mastiha is de naam van een harsachtig sap uit de mastiekboom, een lid van het Pistache-geslacht (Pistacia). Dit aromatische hars is overheerlijk in warme en koude bereidingen (brood, cake en desserts).
Deze Afrikaanse peper heeft twee Zuid-Amerikaanse broertjes, de iquiribá en de biribá of pimenta de macaco. Drie heel aromatische pepers, waarvan op dit moment alleen de selimpeper hier te koop is.