Hoewel knolraap en meiraap als synoniemen worden gebruikt, is een knolraap niet altijd een meiraap. Het omgekeerde is wel het geval. De meiraap is een platrond, wit-roze voorjaars-raapje. Meiraapjes smaken licht zoet, en combineren uitstekend met ook zoete voorjaarsgroenten als doperwten, peultjes en courgette.

De knol wordt gevormd in het bovenste deel van de wortel, is daarmee noch een 100% wortelknol, zoals de wortel, noch een stengelknol, zoals de radijs. Aan de knol zit altijd een (dun) stuk penwortel.

De meiraap wordt in het voorjaar (maart) in de volle grond gezaaid. Er zijn soorten die minder gevoelig zijn voor doorschieten, het vormen van een bloeistengel, en daarom vroeger gezaaid kunnen worden, zoals de Milanese roodkop (rouge plat hâtif) en de (goudgele) Goldana. De Italiaanse roodkop, die met de rode kop, schiet in ons land makkelijk door en is daardoor niet geschikt voor vroege teelt, en wordt pas eind maart gezaaid.

Een late oogster is de Blanc globe à collet violet, de meeste andere soorten zijn er in een vroege versie (hâtif) en een late versie (tardif) die tot november, uiterlijk december (eerste vorst) geoogst kan worden.

Practische zaken

Aankoop en verkrijgbaarheid

Het liefst koop je de raap zo van het veld, met het loof er nog aan. In de regel is het loof al verwijderd voor de rapen (of raapjes) de winkel bereiken.

Wanneer meiraapjes later dan gebruikleijk gezaaid worden om in het najaar geoogst te kunnen worden, spreken we niet meer van mei- maar van herfstraapjes, een benaming die zelden gebruikt wordt overigens.

Houdbaarheid (bewaaradvies)

Bewaar meiraapjes zeker enkele weken in de groentenla of open plastic in de koelkast.

De bereiding

Meiraapjes zijn geschikt voor alle bereidingen, zelfs au gratin. In het Italiaanse Friuli worden raapjes al eeuwen naar Romeinse traditie in het zuur gezet, om ze te kunnen bewaren en de scherpte terug te dringen. Ze worden gezuurd in een mengsel van wijnazijn en druivenmost. Het wordt brovada genoemd.

BEREIDINGSTIJDEN (KOOKTIJDEN)