Het blad de groene kool (Brassica oleracea convar. capitata var. sabauda) is donkergroen en dik. De kool is groen, maar naar de kern toe geler, en kan wel 30 cm in doorsnede zijn. Vanwege de bladstructuur wordt groene kool ook putjes- of kappertjeskool genoemd.

Net als veel andere koolsoorten wordt de smaak van savooiekool beter wanneer er 'een vorstje overheen gaat', zoals we dat noemen. Dat kan, want de oogst is in de regel in de wintermaanden, vanaf november.

De kleur van groene kool kan ook paars of geel zijn, zoals de Gele Bloemendaalse. Je zult deze oogstrelende savooiekool op de markt zelden zien. Ze zijn geliefd in restaurants in Kennemerland, een echt streekproduct.

De bereiding

Ondanks het grillige en dikke blad is groene kool zowel gekookt, geroerbakt als rauw te eten. Een savooiekool is malser en zoeter dan andere kolen, en produceert niet de zwavelachtige koollucht die andere kolen bij koken geven. De bladeren laten zich gemakkelijk plooien, wat ze geschikt maakt om te vullen.

BEREIDINGSTIJDEN (KOOKTIJDEN)

Houdbaarheid (bewaaradvies)

Groene en savooiekool worden bij 12-15° bewaard, en zijn dan zeker een week houdbaar. Eenmaal gesneden is de kool nog enkele dagen in de koelkast houdbaar. Na blancheren kan de kool prima ingevroren worden.

Taalkundige aspecten, etymologie

Het spreekt voor zich dat de naam groenekool is ontleend aan de kleur van de kool.

VERTALING GROENE OF SAVOOIEKOOL