RUCOLA
De Eruca vesicaria (sativa) lijkt in veel opzichten op de rucola, en groeit in Spanje en Portugal en Marokko en Algerije. Het verschil zit 'm in de bloem, het blad en de smaak zijn identiek.
De rucola is een eenjarige plant, die wel een meter hoog kan worden. De bladeren van de rucola zijn gelobd. Hij bloeit met wit-purperen bloempjes, en draagt hauwen, zoals de Judaspenning.
Niet algemeen bekend is het feit dat veel rucola op de markt helemaal geen rucola is maar 'wilde rucola' een heel andere plant, zelfs geen Eruca, maar de (grote) zandkool, Diplotaxis tenuifolia. Het is een fabeltje dat rucola uit deze wilde rucola is ontstaan, het zijn twee op zichzelf staande soorten, de rucola en de zandkool. Voor het onderscheid noemt men de Eruca wel de 'tamme ruculo'. De tamme rucola is milder van smaak dan de 'wilde'.
Culinair gebruik en bereiding
Het jonge rucolablad is knapperig en wordt vrijwel uitsluitend rauw gegeten als sla of als toevoeging aan een rauwkostgerecht. De smaak is enigszins bitter, en hangt naar de smaak van walnoot, waar rucola dan ook prima mee combineert. Rucola wordt ook wel gestoofd. Ook de bloempjes (net als bij brocoli vóór de bloei), de jonge hauwen en de volgroeide zaden zijn eetbaar.
In de Italiaanse keuken wordt rucola gebruikt in pasta's en op pizza's, maar in de meeste andere landen hoofdzakelijk als of in salade. In India gebruikt men de zaden om er taramira-olie van te persen, dat gebeurt ook in andere delen van Azië, ten westen van India. Het zaad wordt daarom wel taramira-zaad genoemd, in India wordt de plant zelfs zo genoemd.
VERKRIJGBAARHEID EN BEWAREN
Rucola is het hele jaar verkrijgbaar, maar alleen van mei tot september van Nederlandse bodem. Bewaar rucola 3-4 dagen in plastic (tegen uitdroging) in de koelkast. Buiten de koelkast is rucola zeer beperkt houdbaar (1-2 dagen). Koop alleen rucola die er fris uitziet, en wees vooral attent op de kwaliteit van voorgewassen rucola.
Oorsprong en verspreiding
Vanwege de reputatie als afrodisiac (lustbevorderaar) is rucola in de middeleeuwen verboden geweest in kloosters. Toch is rucola opgenomen in de
Het was gewoonte de plant uit het wild te plukken en te combineren met groene kruiden als basilicum en peterselie. tegenwoordig wordt rucola overal ter wereld verbouwd, en is de plant ook in het wild wijd verbreid, zelfs in Noord-Europa.
Taalkundige aspecten, etymologie
Rucola is de Italiaanse benaming, afgeleid van Eruca, de naam van een tot op heden niet geïdentificeerde koolsoort. In het Grieks heette de plant 'euzomon' wat 'smaakvol' betekent. Zowel in het Arabisch als in het Hebreeuws heet de plant 'gargir', een benaming die we ook in India zien. De vormen rocket (salad) en roquette zijn net als het Italiaanse ruchetta afgeleid van de stam 'ruca', en ehhebn niets met een raket (Italiaans: rocchetto) te maken.
VERTALING RUCOLA
engelsrocket, salad, arugula
fransroquette
italiaansrughetta;
spaansrúcula
duitssenfrauke
indiaasgargeer
chineeszhi ma cai 芝麻菜
kantonees zi maa coi
Gezondheidsaspecten
Voedingswaarde, gezondheidsrisico's
Rucola is rijk aan vitamine A, K, C en foliumzuur en bevat veel mineralen, maar ook veel nitraat, waardoor het met mate gegeten worden.Op grond van algemeen aanvaardbare inname (ADI) voor nitraat, is een dagelijks dieet van 47 gram rucola aanvaardbaar (bij een lichaamsgewicht van 70 kilogram).
