Gele bieslook heeft dikke platte bladeren, een gele kleur en een mild uiïge smaak.
Gele bieslook wordt in de Chinese en Japanse keuken gebruikt, in combinatie met vis of wit vlees (varkensvlees, gevogelte) en paddestoelen.
Bewaar gele bieslook zoals andere verse kruiden in de koelkast, maar houd ze vooral droog, en niet in een vochtige doek of (keuken)papier. Wanneer de bieslook groen kleurt is hij oud, want langer aan zonlicht blootgesteld.
De naam van de soort schoenoprasumis is afgeleid van het Griekse skhoínos (zegge) voort en práson (prei). [3] Zijn Engels naam chive is afgeleid van het Franse woord civse, van cepa, het Latijnse woord voor ui.
Bieslook wordt gebruikt als kruid en wordt daarom in kleine hoeveelheden gegeten. Bieslook zit vol van de vitaminen en mineralen. In 100 gram bieslook zit maar liefst 98% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamine C en 145 % vitamine A en 177% vitamine K. Er zit ook veel foiliumzuur. Daarnaast is bieslook rijk aan mineralen.
In bieslook zitten verscheidene flavonoïden waaronder quercetine, dat ook voor komt in appels, uien, groene thee en rode wijn, in kappertjes en kolsoorten als broccoli, bloemkool en boerenkool. Quercetine gaat deels verloren bij het koken en door schillen (appels).