Karakteristiek is het lindebloesem-aroma, dat afneemt naarmate de vrucht rijpt. De vrucht is klein, heeft een diameter van 5,5 - 7 centimeter, maar kan ook zo groot zijn als een grapefruit. De vrucht heeft veel grote pitten en wordt niet als vrucht gegeten, vooral het sap en de schil worden gebruikt.
De yuzu is een rechtopstaande struik of kleine boom met (soms grote) doornen. De bladeren zijn geurend en hebben een forse steel die lijkt op die van kaffir lime en Ichang papeda. De yuzu lijkt sterk op de sudachi. De yuzu is opmerkelijk winterhard, is bestand tegen matige vorst (-9 °). Hij gedijt het best in gebieden met grote temperatuurverschillen tussen dag en nacht, zoals het bergachtige gebied van Kochi, in japan. Er zijn twee varianten van de yuzu, een zoete, die bijna verdwenen was in de jaren '80, maar weer nieuw leven wordt ingeblazen, en de knobbelige shishi yuzu (Citrus pseudogulgulof).
Sinds kort is de Japanse yuzu in Nederland verkrijgbaar, via Rungis. Zij is de enige importeur voor Europa van een in Japan speciaal op de export gerichte teelt. Andere Aziatische yuzu mag vanwege een citrusziekte niet in de EU worden ingevoerd. Wel in de vorm van yuzusap en yuzupoeder.
Yuzusap kost circa € 8,00 voor een flesje van slechts 70 ml (merk Hagumura), maar er zijn in de meeste gerechten met yuzu slechts enkele druppels van nodig, zoals in de James Bond Skyfall Martini. Het sap wordt in de Japanse keuken gebruikt in soepen, sashimi, voor het aromatiseren van rijst, Ponzu saus en azijn. Groen yuzusap is zelfs zo sterk geparfumeerd, dat het als ingrediënt in geurende badolie wordt gebruikt. Voor 100 liter sap is 700 kilogram fruit nodig.
Yuzu-marmalade wordt gewoonlijk gemaakt van yuzu en honing. In Korea wordt het yuzu-thee genoemd, omdat het gebruikt wordt om thee van te maken. Een potje Koreaanse yujacha kost circa € 4,50, een pot marmelade van het merk Yakami (300 gram) kost rond € 10,00, hoewel laatstgenoemde op internet ook voor 25 dollar wordt aangeboden!
In de "Lente en Zomer Annalen" van Lu Pu-wei, die in 237 voor Christus stierf, werd de vrucht, die toen nog yu heette, beschreven als een vrucht die zoet en zuur kan zijn. De zure yu werd door hem Hu Kan of de Barbarijse zoete genoemd. Verwarrend is, dat de naam 柚子 (Youzi) in modern Chinees pomelo betekent, terwijl de yuzu sinds de12eeeuw 香橙 (Xiangcheng) of chêng tzu wordt genoemd.
In Korea heet de vrucht yuja en maakt men er graag thee van. Deze Yujacha wordt gemaakt van dun gesneden citrus, fijngesneden schil, suiker en honing. Dosering: een eetlepel per glas.
Buiten Azië wordt de yuzu in de Verenigde Staten (Califiornië) geteeld, maar de smaak van deze yuzu zou niet kunnen tippen aan die van de Aziatische.
De Kitagawamura Misho-Yuzu (Citrus junos Sieb. Ex Tanaka) is een yuzusoort, die al meer dan 800 jaar groeit rond Kitagawa, in het zuiden van Kochi. In het begin van de jaren '60 verschoven de boeren in deze regio de teelt van de yuzu naar geënte vormen, die na 4-5 jaar fruit dragen in plaats van 20 voor de zaailing yuzu. En hoe ouder de boom wordt, hoe geringer de sapproductie. Vanwege de sterke afname van de traditionele teelt uit zaailingen, is deze yuzusoort op de Ark of Taste geplaatst, een lijst van beschermde (bedreigde) landbouwproducten.
Een tweede al genoemde soort is de knobbelige oni yuzu of shishi-yuzu (Citrus pseudogulgulof), die zo groot is als een grapefruit en de leeuwen-yuzu wordt genoemd.