KABOSU 臭橙
De kabosu, sudachi en yuzu zijn nauw verwant met elkaar, alle kruisingen met de Ichang papeda, wat zelf een niet of nauwelijks eetbare papeda is. De kabuso-vrucht groeit aan een doornige struik, en heeft de voor papeda's kenmerkende gevleugelde bladstelen, waardoor het lijkt of de bladeren 'dubbel' zijn. De vrucht lijkt erg op een sudachi, maar heeft anders als de sudachi een gezwollen apex, zoals een citroen.
Een kabosu is circa 5 cm groot, en enigszins afgeplat. Hij bevat veel pitten, gemiddeld zo'n 17 per vrucht.
Het seizoen is van september tot oktober. De vruchten worden dan groen geplukt, om geel na te rijpen. Het vruchtvlees is lichtgeel tot oranjegeel, afhankelijk van de rijping van de vrucht. Het sap is zuur, met een heel eigen smaak. In japan wordt dit soort vruchten (ook de yuzu en de sudachi), vooral als smaakmaker gebruikt, niet als handvrucht.
Culinair gebruik en bereiding
Kabosu-sap wordt, vooral in Ōita, gebruikt in miso en shochu. Het wordt ook verwerkt in producten, zoals dranken, ijs en gebak.
Oorsprong en verspreiding
Vast staat dat de kabosu daar sinds het edo-tijperk groeit, met name in Taketa en Usuki. Van de ruim 5000 ton kabosu-vruchten per jaar wordt ruim 95% in Ōita geproduceerd, en een geringe hoeveelheid in Aichi en Miyazaki. Buiten deze regio's is de kabosu een relatief dure delicatesse.
Culinair en recepten
Een chevice in Japanse stijl. Verdun kabosusap met water (50% sap, 50% water), en voeg daar wat zout en kabosu-rasp (zest) aan toe. Laat de vis (bijvoorbeeld zalm) daar hoogstens enkele minuten in garen. Serveer de chevice op een bedje van fijngesneden komkommerstrips, kishimen noedels, dungesneden ui en garneer met wat kikuna (chrysantehemum groen).
DE ANATOMIE VAN DE VRUCHT
De schil is de buitenste beschermende laag van de vrucht en heeft veel smaak. Hij bevat klieren die een geurige olie afgeven. Als een ctrusschil wordt gebogen, barsten deze olieklieren open en geeft de schil zijn olie vrij. Onder de schil zit een bittere witte onderschil die veel pectine bevat. Dit sponsachtige witte weefsel geeft de citroen een bittere smaak, en wordt met de schil verwijderd en wordt niet rauw gegeten of in bereidingen met citroen betrokken, wel geconfijt. De onderschil zorgt ervoor dat het vruchtbeginsel, dat bestaat uit een achttal compartimenten, wordt beschermd en niet uit droogt. Ieder compartiment bestaat uit vrucht en zaadjes, omhuld door een sterk membraan.
Gezondheidsaspecten
Voedingswaarde, gezondheidsrisico's
Geen betrouwbare of volledige informatie beschikbaar.
Samenstelling per 100 gram rauw product
Bronvermelding update maart 2020
