Aegina, een klein eiland in het hart van de Golf van Argosaronica, dat een droog klimaat heeft. Sinds het eind van de negentiende eeuw verbouwt men er pistache-noten. De bomen, die Fistikia genoemd worden, doen het uitstekend op de kalkrijke bodem van het eiland.

De Aegina pistache is een Pistacia vera, geënt op onderstanmmen van de Pistacia terebinthus, adfkomstig van het eiland Chios. De oogst vindt plaats in augustus en september, en wordt afgesloten met een meerdaags festival, dat sinds 2008 georganiseerd wordt en gemiddeld zo'n 20.000 bezoekers trekt.

Overal op Aegina worden specialiteiten gemaakt waarin de pistache is verwerkt, merendeels patisserie. Aan het einde van de oogstperiode in september houdt men in Bronte het Sagra del Pistacchio di Bronte.

Hij kocht er een landgoed dat beplant was met diverse soorten notenbomen,en plantte e enkele pistachebomen. Maar ze wilden niet bloeien. Hij koos voor de vlucht voorwaarts, en rooide alle andere notenbomen om op uitsluitend pistache over te gaan. Vanaf dat moment ging het beter, zoveel beter dat veel mensen - ook mensen die geen boer waren - pistache gingen verbouwen. En dat is nog altijd zo.

Op de kop af honderd jaar later krijgt de Aegina pistache Europees beschermd door middel van de Protected designation of origine (PDO), of in het Nederlands de beschermde oorsprongsbenaming (BOB). Deze bescherming betreft alleen de teelt op het eiland, goed voor een jaarproductie van 600-800 ton, een bescheiden volume in verhouding tot het totaal voor Griekenland als geheel.

De pistacheteelt, die in Aegina begonnen is, vervolgde aan het begin van de twintigste eeuw zijn weg door Griekenland via Attica naar andere delen van het land. Anno nu zijn behalve de Aegina pistache nog twee andere pistaches door Europa beschermd: de Κελυφωτό φυστίκι Φθιώτιδας (Phtiotida), en de Φυστίκι Μεγάρων (Megara), beide eveneens PDO.

Taalkundige aspecten, etymologie

Het woord pistache is van Perzische oorsprong, pista (پسته), en wordt in de meeste talen op gelijke wijze of soortgelijke als benaming gebruikt. In Oud-Grieks heet de pistachenoot pistákion, en de boom pistákē.