Feitelijk is deze kool dus het resultaat van een meervoudige kruising. Bij deze kruising zijn drie koolsoorten betrokken, de Chinese mosterdkool (Brassica rapa), Europese (boeren)kool (Brassica oleracea) en zwarte mosterd (Brassica nigra). Net als de koolraap Desondanks heeft hij een plekje gevonden in Brassica napus, net als de koolraap, eveneens een kruising met boerenkool. De Red Russian is ingedeeld bij de Siberische kolen (pabularia).
Het resultaat van de kruising met de zwarte mosterd is een typisch Siberische kool, de rode Russische (blad)kool, maar meestal aangeduid met zijn Engelse benaming. Een prachtig diepgroene bladkool, waarvan de toppen zo mals zijn, dat ze uitstekend rauw gegeten zouden kunnen worden. Ze hebben een nootachtige smaak.
De kool is tweejarig, en temperatuur-tolerant. Hij kan tegen warmte en is bovendien zeer winterhard, bestand tegen temperaturen tot -10°, volgens sommige bronnen zelfs tot -20°. Na de eerste vorst wordt de smaak zoeter, het aanwezige zetmeel is dan omgezet in suiker. Door het 'vorstje erover' is bovendien het ongedierte dood.
De bladeren staan in rozetvorm, en zijn diep ingesneden. Als eikenbladeren. De bladeren zijn groen, met rode accenten. De onderzijde van de bladeren is vaak kastanjerood, net als de nerven. Hierin onderscheidt de Red Russian kale zich van de Siberische kool, die witte nerven heeft en nblauwgroene bladeren, aan beide zijden. De Red Russian wordt ook als spruit aangeboden. De kleurstelling is imponerend, de smaak (nootachtig) ook.
Controleer de uiteinden van de bladeren en de uiteinden van de stelen op versheid. Wanneer ze vorstschade hebben ondervonden, zullen deze verweekt zijn.
Anders als boerenkool kan een Siberische kool op praktisch elke manier bereid worden: rauw, gestoomd, gekookt, gesauteerd, geroerbakt of gefriturd, het kan allemaal.
Let op: de stengels van deze kolen zijn nogal houtachtig, en het verdient aanbeveling om de meest verhoute delen af te snijden en niet mee te bereiden.
De kool kan goed bewaard worden. Doe hem daartoe tegen uitdrogen in een geopende zak in de koelkast.
Verondersteld wordt, dat de Brassica napus tijdens de Middeleeuwen is ontstaan door de kruising van Brassica rapa's en Brassica olecerea's. Zo zou de Siberische kool het resultaat zijn van een kruising van boerenkool (Brassica oleracea convar acephala) met mosterdkool (Brassica olecarea convar chinensis) en de koolraap van eveneens boerenkool met raap (Brassica napa convar . rapifera). De rode Russische zou het resultaat zijn van een kruising van Siberische kool met zwarte mosterd. Nogmaals, dit zijn aannames, te lezen op deze zeer lezenswaardige site van The seed ambassadors project.
De Siberische kool verloochent zijn afkomst niet, de naamgeving laat aan duidelijkheid niets te wensen over.
Siberische kool zit net als boerenkool barstensvol vitaminen en mineralen. Meer vitamine C dan hetzelfde gewicht aan sinaasappel bijvoorbeeld, maar ook veel B6 en K. Daarnaast zitten in kool vol antioxidanten en glucosinolaten, phytochemicaliën zoals luteïne en sulforafaan. Stomen en roerbakken leidt tot geen noemenswaardig verlies aan phytochemicaliën.
Respecteer het copyright !