Bronvermelding 
BRUINE MOSTERD OF SAREPTAMOSTERD
De drie mosterdsoorten zijn genetisch verwantschap, dat noemt men de driehoek van U. Dat is een theorie die stelt dat de genomen van drie voorouderlijke soorten Brassica gecombineerd zijn tot deze drie oliehoudende gewassen. Deze theorie, gesteld door de Koreaans-Japanse botanicus Woo Jang-choon in 1935 is onder meer bevestigd door recente DNA-studies.
Bruine mosterd wordt ook Indische of Chinese mosterd genoemd. Het is een plant uit het geslacht Brassica juncea uit de familie van de Kruisbloemachtigen (Brassicaceae). Het geslacht Sinapis is nauw verwant met een ander geslacht uit deze familie, de kolen (Brasscica), waartoe de bruine en zwarte mosterd behoren.
De plant is een natuurlijke kruising van kruising van de zwarte mosterd (Brassica nigra) en raap (Brassica rapa). De plant wordt ook wel als een kruising beschouwd tussen de zwarte mosterd (Brassica nigra) en Chinese kool (Brassica campestris).
Oosterse mosterd is een eenjarige, kruidige plant die 30-100 cm hoog wordt. Afhankelijk van de vari&eeuml;teit zijn de bladeren kort, geaaagd en puntig of groot, glad van rand en ei-vormig. De bladeren kunnen wel 30 cm lang zijn. De zaden bevinden zich in een 3-5 cm grote vrucht, de hauw genaamd. De zaden zijn rond, hebben een doorsnede van 1-1,7 mm en zijn zeer olierijk. De vruchten rijpen van april tot juli.
De grootste variatie treffen we aan in China, waar sinds de 7e eeuw variëteiten worden verbouwd om het blad, gai choy. Gai choy is te koop als kool en als bladgroente. In Japan wordt een fijnbladige variëteit (Brassica juncea var. japonica) geteeld die net als de Brassica rapa nipposinica mizuna wordt genoemd.
In het tabblad rechtsboven hebben we de mosterdsoorten voor u op een rijtje gezet met de afbeeldingen er naast.
Culinair gebruik en bereiding
De bladeren worden veel gebruikt in de Aziatische (onder andere in de Chinese, Indische en Japanse keuken) en de Afrikaanse keukens. De bladeren kunnen uitstekend geroerbakt worden.
Van de zaden wordt (bruine) mosterd en mosterdolie gemaakt. De laatste wordt vooral in de Bengaalse en Indische keuken gebruikt. Het mosterdzaad wordt in tal van keukens wordt gebruikt als specerij.
Oorsprong en verspreiding
Taalkundige aspecten, etymologie
VERTALING SAREPTAMOSTERD
indian mustard
Gezondheidsaspecten
Voedingswaarde, gezondheidsrisico's
Mosterdzaad bevat veel vitaminen uit het B-complex: foliumzuur, vitamine B6 en B3, en vitamine E. Daarnaast veel mineralen zoals calcium, mangaan, koper, ijzer, selenium, sulfaat en zink. In mosterd zitten de antioxidanten flavonoïden en carotenoïden, zoals zeaxanthine en luteïne.
De zaden bevatten ongeveer 30% olie, die voor 60% uit enkelvoudig onverzadigde vetzuren bestaat, waarvan 42% erucazuur en 12% oliezuur. Het bevat 21% meervoudig onverzadigde vetzuren waarvan 6% het omega 3-vetzuur alfa-linoleenzuur en 15% omega 6-linolzuur en het heeft 12% verzadigde vetzuren
Samenstelling per 100 gram rauw product
Bronvermelding update maart 2020
Respecteer het copyright !