Deze drie mosterdsoorten zijn genetisch verwantschap, dat noemt men de driehoek van U. Dat is een theorie die stelt dat de genomen van drie voorouderlijke soorten Brassica gecombineerd zijn tot deze drie oliehoudende gewassen. Deze theorie, gesteld door de Koreaans-Japanse botanicus Woo Jang-choon in 1935 is onder meer bevestigd door recente DNA-studies.
Mosterdzaad bevat ongeveer 30% olie, die voor 60% uit enkelvoudig onverzadigde vetzuren bestaat, waarvan 42% erucazuur en 12% oliezuur. Het bevat 21% meervoudig onverzadigde vetzuren waarvan 6% het omega 3-vetzuur alfa-linoleenzuur en 15% omega 6-linolzuur en het heeft 12% verzadigde vetzuren
Mosterdzaad is vooral bekend van mosterd. Daarnaast wordt er mosterdolie uit geperst, dat bijvoorbeeld in de Bengaalse en Indische keuken wordt gebruikt, en wordt mosterdzaad al sinds de oudheid gebruikt als specerij.
Oosterse mosterd (Brassica juncea) van oorsprong uit de Himalaya, wordt commercieel geteeld in India, Canada, het Verenigd Koninkrijk, Denemarken en de VS en zwarte mosterd (Brassica nigra) wordt geteeld in Argentinië, Chili de VS en sommige Europese landen.
Er zijn al oude beschrijvingen in het Sanskriet bekend van zo’n 5.000 jaar geleden en ook wordt mosterdzaad genoemd in het Nieuwe Testament, waar het Koninkrijk van de Hemel wordt vergeleken met een mosterdzaadje. In China gebruikte men mosterdzaad sinds de Han-dynastie, zo'n twee eeuwen voor Christus. En hoewel men vermoedt dat men in de vroegste Griekse en Romeinse oudheid al mosterdzaad kende en gebruikte, zijn daarvoor geen bewijzen gevonden, anders dan taalkundige. De Grieken beschrijven het gebruik van mosterdzaad vanaf de 4e eeuw voor Christus alleen als geneesmiddel.
Mosterdzaad bevat veel vitaminen uit het B-complex: foliumzuur, vitamine B6 en B3, en vitamine E. Daarnaast veel mineralen zoals calcium, mangaan, koper, ijzer, selenium, sulfaat en zink. In mosterd zitten de antioxidanten flavonoïden en carotenoïden, zoals zeaxanthine en luteïne.
Respecteer het copyright !