Het drogen van deze vijgen gebeurt in Carmignano op een authentieke, heel eigen wijze. De vijgen worden vers geoogst, waarna in de langsrichting vanaf de steel voor tweederde worden ingesneden. De vijgen worden op rieten matten, canniccioni) gelegd en gezwaveld. Daarbij bleekt de schil enigszins, maar dat is niet het doel. Het doel is om insecten en bacterieën in en op de vijgen te doden. De matten worden overdag in de zon te drogen gelegd, maar gaan 's avonds naar een droge binnenomgeving.
Het droogproces duurt 4-5 dagen. De vijgen worden dan overgedaan in de karakteristieke manden, die gemaakt zijn van kastanjetakken (de randen) en geschuilde clematis-twijgen. Daarin worden ze ruim een maand droog weggezet om de natuurlijke suikers te laten kristalliseren. Het glucosepoeder dat daardoor op de schil wordt gevormd, heet gruma, de bepoederde vijgen worden fichi grumati genoemd.
In dit stadium van volledige droging worden de bepoederde vijgen tot picce gevormd door op één opengevouwen grumati enkele anijszaadjes te leggen en er dan een tweede opengevouwen grumati op te leggen. Heerlijk in combinatie met de lokale mortadelle (di Prato). Picce zijn opgenomen in de Ark van de smaak (Slowfood).
Carmignano's worden van midden augustus tot eind september geoogst. De eerste gedroogde vijgen worden in de laatste week van september in de Oude Beurs van Carmignano gepresenteerd, tijdens het feest ter ere van de beschermheilige van de stad. De gedroogde vijgen worden in traditionele manden gepresenteerd.
Carmignano is vanouds een wijngebied, met mooie (DOP) wijnen. De vijgenteelt ligt al decennia lang op zijn gat, al vindt er momenteel behoorlijk aanplant plaats om de vijgenteelt in Carmignano in ere te herstellen. De productie is echter nog te gering om ook buiten de regio een speler van belang te zijn. Er zijn slechts vijf bedrijven actief op het ogenblik, in de heuvels van Carmignano en in Poggio a Caiano in de aangrenzende provincie Prato. De reden om de vijg op de lijst van Slowfood te zetten, is vooralsnog een signaal, een aansporing aan het adres van boeren in de regio om de vijgenteelt weer ter hand te nemen.
Vijgen zijn rijk aan mineralen en bevatten vitamine A, E en K. Daarnaast bevatten ze oxaalzuur, dat we niet in te grote dosering moeten nuttigen. Een gemiddelde vijg (40-50 gram) bevat 9 mg oxaalzuur, omgerekend circa 20 mg per 100 gram.
Om de vijgen houdbaar te maken wordt bij het drogen zwaveldioxide gebruikt, althans in de regel. Een alternatief is de vijgen in de oven te sterilseren, zoals bij de Fico di Cosenza gebeurt.