In 1979 teisterde een hevige typhoon het het schiereiland en verwoestte de daikons op de velden. De schade was immens, en om die te boven te komen, plantten de boeren de jaren daarna een gemakkelijker te verbouwen en productiever daikonras terug, de aokubi, ten koste van de Miura-teelt.
Een groep boeren heeft de teelt van de Miura terug gebracht, op zeer bescheiden schaal. De Miura vormt slechts 1% van de totale oogst op het eiland. Het is geen gemakkelijk te verbouwen daikon, de verleiding om terug te gaan naar de teelt van de miura is voor veel boeren daarom geen optie. De wortels groeien 50-60 cm diep, en wegen 3 tot 4 kilogram. Het oogsten is dan ook zwaar en vraagt een een grote behendigheid.
In ruil voor al die inspanning krijg je daikon met zeer compact vlees, uitstekend geschikt om juliënne van te snijden, bijvoorbeeld om deze te drogen (kiriboshi 切干大根 ). Zelfs in stoofgerechten behoudt de miura haar stevigheid.
Het miura-seizoen duurt van december tot februari, en de daikon is maar drie dagen op de markt te koop: 24, 25 en 26 december. Daarna moet je naar de boerderijen toe om de daikon zelf te halen. In betere restaurants vindt je dungesneden miura in (o)zōni, een traditionele vissoep die met nieuwjaar wordt gegeten.
Van de Miuradaikon wordt in Miura een drankje gebrouwen dat vanzelfsprekend Miura heet, voluit Miura daikon shōchū, wat 'gedistilleerde drank van een miura daikon' betekent. Het alcoholgehalte is 25%. De Miura wordt in de plaatselijke restaurants geserveerd en in Miura verkocht. Een fles van 720 ml kost via Rakuten zo'n 12 dollar.
Het Japanse woord daikon betekent letterlijk 'lange wortel': dai (lang), kon (wortel). De lokale benaming shimadekon, しまでこん, betekent eiland-daikon.
De digestieve enzymen in rettich - diastase, amylase, en esterase - helpen ons lichaam complexe koolhydraten, vetten en eiwitten te transformeren in gemakkelijker opneembare componenten. Om die reden serveren traditionele Japanse restaurants geraspte daikon (daikon oroshi) bij tempura, zodat de vetten beter verteerd worden, en bij rauwe vis om het eiwit beter te verteren.
Geraspte daikon is dan ook een prachtig hulpmiddel voor mensen met een zwakke spijsvertering. Het is belangrijk om de daikonrasp onmiddellijk na het raspen te gebruiken. Binnen een half uur is bijna 50 procent van de enzymen verloren gegaan!
Slechts een paar druppels sojasaus en een eetlepel geraspte daikon helpen het lichaam op macro-biotische wijze oude dierlijke eiwitten en vetten te lozen. Daikon gekookt in een kombu-bouillon wordt gezien als een middel om te helpen het lichaam te ontdoen van overtollige zuivelproducten, aldus Mitoku, een producent van Japanse macrobiotische en organische producten.
De raphanus wordt genezende eigenschappen toegedicht door de aanwezigheid van glycosiden, unieke bacteriostatische eiwitstoffen. Dat zijn stoffen die de toename van bacterië remmen, dit in tegensteling tot bactericide stoffen, die bacteriën doden. Deze glycosiden zijn behave in raphanus (radijs, rammenas, en in mindere mate daikon) en amoracia (mierikswortel) ook in allium (ui) aanwezig.
Daikon bevat minder mosterdolie dan veel andere Raphanusrassen, en is daardoor minder scherp van smaak.
Respecteer het copyright !