Nierbonen zijn er in diverse kleurschakeringen. Naast de rode nierboon zijn er de witte (nier)boon of cannellini, de bruine en de zwarte boon, en diverse licht en donker gespikkelde nierbonen. De Franse flageolet is een nierboon die ook onrijp geplukt en gegeten wordt.
De rode nierboon is een exceptionele boon, met de veruit hoogste concentratie fytohemagglutinine van alle bonen. Deze stof, afgekort PHA is een eiwit dat de mens niet kan verteren, en die bij consumptie (al van slechts enkele rauwe bonen) vervelende gevolgen kan hebben, variërend van misselijkheid tot braken.
De rode nierboon zou je kunnen verwarren met de Aziatische azukiboon, maar deze Vigna heeft een gestrekte, vrijwel symmetrische vorm vorm en geen niervorm.
Hoerwel veel rode kidneybonen geïporteerd worden van buiten Europa, worden ze ook in ons land (West-Friesland, Noord-Holland) verbouwd.
Rode kidneybonen zijn beroemd vanwege hun toepassing in chili con carne en andere pittige Zuid-Amerikaanse gerechten. Interessant is wel dat de Engelstalige Wikipedia kidneybonen beschouwt als het traditionele ingredië in brenebon. Gedoeld wordt natuurlijk op de bruine boon, een typisch Noord-Europese boon, en op bruine bonensoep.
Klik hier voor een uitgebreide beschrijving van de bereiding van bonen in zijn algemeen. Hierin staat alles wat u weten moet over het wel of niet weken van bonen, het waarom, over het koken en over het schuimen van bonen. Lees dit artikel beslist.
De kookduur van (tevoren geweekte) kidneybonen bedraagt gemiddeld 50 minuten tot een uur. Bonen die een jaar of langer geleden geoogst zijn, kunnen een langere kooktijd vergen.
De boon wordt op alle continenten verbouwd, zelfs in Europa. De witte nierboon wordt in Italië onder naam cannellini verbouwd.
Een nierboon is vernoemd naar de vorm van het zaadje. Nierbonen (kidneybonen) behoren tot de gewone bonen,