De eerste verse shibing is verkrijgbaar vanaf september, en het seizoen voor vers gedroogde shibing duurt tot februari. Goede shibing herken je aan de natuurlijke suikerlaag van uitgetreden suiker, witte bloem 柿霜. Bij goedkope, industrieel geproduceerde shibing is de suikerlaag aangebracht in de vorm van manitol. Net als bij vijgen om te voorkomen dat de kaki's aan elkaar zullen kleven.
Shibing wordt gemaakt van ronde, plompe kaki-variëteiten, in tegenstelling tot de veel duurdere Japanse versie, de hoshigaki, waarvoor een slanke, cylindrische vruchtensoort wordt gebruikt. Net als deze worden de kaki's in China in de zon gedroogd, waardoor ze donker kleuren, en niet zoals de van zonlicht verstoken Koreaanse gotgam-versie hun oranje kleur behouden. Door dit natuurlijke drogingsproces zijn shibings een beetje taai, hoewel sappig.
De vruchten worden onrijp geplukt, en in manden of op rekken te drogen gelegd, soms zelfs op de daken van huizen. De productie is relatief eenvoudig vergeleken met de beide Japanse en Koreaanse versies. Dat merk je ook in de prijs, die aanzienlijk lager is.
In China droogt men net als in Japan en Zuid-Korea ook geschilde kaki's. Maar wat gebeurt er met de schillen? Die worden ook gedroogd, om gebruikt te worden als veevoer .
Shibing is verpakt verkrijgbaar. Vanwege de beperkte houdbaarheid verdient het aanbeveling om shibing los verpakt en goed gesloten in de vriezer te bewaren. In de gesloten verpakking is vers aangekochte shibing twee maanden houdbaar.
Shibing wordt uit de hand gegeten, bij dampend hete thee, maar ook bij een kaasplankje, lezen we in de Taiwanese Tapei Times.