Hierdoor is deze horchata meer verwant met de Nigeriaanse kunun dan met de Spaanse horchata, waarin zelden specerijen worden gebruikt. Mexicaanse horchata's worden met uitzondering van deze Spaanse leendrank met melk gemaakt. Tot de populairste horchata's behoren horchata de arroz en (horchata de) tascalate.
De aardamandelen in dit recept zijn de wortelknolletjes van de Cyperus esculentus. Deze chufas, ook wel tijgernoten genoemd, zijn zowel vers als gedroogd verkrijgbaar, ook uit biologische teelt.
Indien je gedroogde aardamandelen gebruikt, was je deze grondig en weekt ze een etmaal in water, tezamen met de kaneelstok. Zet ze in de koelkast of wanneer je daar geen ruimte hebt, erbuiten, maar ververs het water dan enkele malen, zodat de aardamandelen niet fermenteren. Verse aardamandelen hoeven niet geweekt te worden, maar selecteer de beschadigde uit, deze kunnen zuur smaken.
Spoel de aardamandelen af en rasp de piloncillo naar smaak, tot ten hoogste 100 gram. Doe de specerijen, de suiker en de aardamandelen met net voldoende water in een blender en maal de knolletjes fijn.
Laat het gemalen mengsel een uur in de koelkast staan, zodat de smaken goed integreren, en giet het daarna uit in een puntzeef die is bedekt met kaasdoek. Laat de massa goed uitlekken. Help daarbij een handje door de kaasdoek stevig samen te drukken.
Doe de uitgeperste massa terug in de blender, en herhaal het proces.
Serveer de 'horchata' ijs- en ijskoud.
Respecteer het copyright !