In Noord-Europa en de Verenigde Staten zijn we gewend de poten in delen te snijden. De hammen en de schouder, de schenkel (eisbein) en de onderpoten (spitzbein). In Zuid-Europa eet men de poot graag in zijn geheel en laat men de onderpoot aan de ham, waaronderdaar dus een ham van de hele poot wordt verstaan. In Spanje noemt men de hele achterpoot jamón (bil) en de voorpoot paleta (schouder).

De onderpoten beschouwen we steeds meer als het meest inferieure deel. In Frankrijk is men er - al exporteert men er veel naar China - dol op. Volgens Middeleeuwse receptuur urenlang in een rijke bouilon gestoofd, waarna gepaneerd en gebakken, of gevuld. Befaamd zijn Pied de cochon grillé Béarnaise en Pied de cochon farci façon Périgourdine in Au Pied de Cochon, het voormalige trefpunt van veehandelaren in de Parijse Hallen.

Hetzelfde stuk van het varken is in China zeer geliefd. De Chinees betaalt graag meer voor een varkenspoot dan voor ham.

Italië is wellicht het enige land ter wereld dat een varkenspoten-festival kent, het Festa dal Pipèn, dat sinds 2005 in de laatste weekeinden van januari wordt gehouden in Toricella del Pizzo in Lombardije. Men beschouwt er de varkenspoot als een delicatesse, en je vindt zonder problemen tientallen smakelijke recepten, van in bouillon gekookte poten tot gefrituurde poten. Vaak snijdt men de onderpoot daarvoor in schijven.

Benamingen in diverse talen

Wat de Franse keuken betreft zie je de varkenspoot gebruikt worden in een volgens Middeleeuwse receptuur bereide, urenlang gestoofde bouilon . Ook wordt de poot gepaneerd en gebakken, of gevuld. Befaamd zijn Pied de cochon grillé Béarnaise en Pied de cochon farci façon Périgourdine, geserveerd in Au Pied de Cochon, het voormalige trefpunt van veehandelaren in de Parijse Hallen.

In Spanje maakt men er rellenas van, in Italië Piedini in umido