Tengusa of voluit tengusa tokoroten-so is een roodwier uit het Gelidium-geslacht met een hoog gelerend vermogen. Men maakt er in Japan kanten van, de Japanse agar-agar. De gelei die je met deze kanten maakt, is vormvast en heeft een sterke bite. Je kunt er blokjes van snijden, maar ook tokoroten, slierten kantengelei, noedels.

Voor het snijden van deze noedels gebruik je de tsuki of tentsuki. Op het eerste gezicht een wat lomp vormgegeven fritessnijder, maar wel een handige 'spuit' waarmee je in een handomdraai noedels perst. Het ontwerp dateert uit het Edo-tijdperk en is sindsdien niet gewijzigd.

De tokoroten-noedel bevat net als de van kunnuyaku gemaakte shirataki nauwelijks calorieën. Ondanks het hoge gehalte aan vezels. Tokoroten is overigens uitsluitend voor koud gebruik. Tokoroten mag nooit en te nimmer gekookt worden, dan lossen de noedels op ! Kanten is immers temperatuuromkeerbaar.

Het gerecht tokoroten is tegenwoordig een gerecht met deze noedel in de hoofdrol. Dat was ooit anders, werden verse of gedroogde wier gebruikt om een soepje van te maken, dat zodra de wier geleert van het vuur wordt genomen om af te koelen en op te stijven.

In Kansai wordt tokoroten opgediend met 'zwarte honing' of kuromitsu, een siroop gemaakt van kokutō (muscovado-suiker), gegarneerd met kinako, geroosterd sojameel. In andere delen van japan, zoals in kanto en Hiroshima wordt geen siroop gebruikt, maar een mengsel van sojasaus en rijstazijn, vaak nog aangevuld met (zoete) mirin. In deze variant wordt de tokoroten opgediend met aonori (nori-poeder), geroosterde sesam en wagarashi of karashi, de scherpe Japanse mosterd. In beide gevallen wordt de tokoroten opgediend met diverse soorten fruit.

Tokoroten is glutenvrij en calorie-arm, ongeveer 2 kcal per 100 gram bereid product. De noedels bestaan immers voor bijna 99% uit water.