Het is zeker niet zo, dat de coeur de boeuf de enige (vlees)tomaat is in zijn soort. Neem de marmande tomaat, genoemd naar de streek waar hij vandaan komt, de Marmande in de Aquitaine (Frankrijk). Deze Marmande (Solanum lycopersicum) weegt gemiddeld zo'n 250 gram, en is minder geribd dan de coeur de boeuf. Hij heeft een hoog suikergehalte.
De echte Coeur de boeuf vind je vrijwel niet in het winkelschap. Als product is de tomaat te wisselvallig, te grillig van vorm, soms zelfs misvormd, te gevarieerd van gewicht en niet zelden gebarsten. De "Coeur de boeuf" die wel in de winkels ligt, is in de regel de "Albenga", Pomodoro Cuore di Bue di Albenga (Liguria) of Liguriaanse peer genaamd. Een Albenga weegt gemiddeld zo'n 300 gram. het belangrijkste productiegebied in Italië is de provincie Savona.
Het vruchtvlees van de Pomodoro Albenga heeft wat weg van dat van een dadelpruim (Diospyros kaki). Het is erg lekker, aromatisch, bijna kruidig met zeer weinig zaden in de pulp.
De hoeveelheid solanine in tomaten is kleiner (0,5 mg per 100 gram bij rijpe en 50 mg per 100 gram bij onrijpe tomaten) als in aubergines, waarvan je er meer dan 35 (overeenkomend met 480 mg solanine) moet eten wil er sprake zijn van gezondheidsrisico.
Het pigment van rode tomaten bevat licopeen, een krachtige natuurlijke anti-oxidant. Licopeen komt zowel in de vrucht voor als in bereidingen. Daarnaast bevatten tomaten caroteen, anthocyanine en andere antioxidanten. Afhankelijk van de veredeling kunnen tomaten grote hoeveelheden vitamine A en C bevatten.
Blauwe tomaten bevatten tweemaal zoveel anthocyanine als andere soorten. Deze zijn om hun gezondheidsbevorderende eigenschappen in Oregon, Amerika veredeld. Zeker niet om hun smaak.