De beste San Marzano tomaten groeien al sinds 1770 in de regio Sarnese Nocerino, in San Marzano sul Sarno om precies te zijn, beroemd om zijn vruchtbare bodem aan de voet van de Vesuvius. De tomaat is sedert 1996 voorzien van het Europese DOP-label Denominazione d'Origine Protetta.
De teelt van de San Marano is duur ten opzichte van andere tomatensoorten, en dat maakt deze tomaat exclusief.
Door hun dikke, smaakvolle, minder zure vlees en doordat ze minder zaad bevatten, zijn San Marzano bij uitstek geschikt om te conserveren. De pelato San Marzano is heel vormvast, calorie-arm (waterrijk) en rijk aan vitamine A, B ,C en lipoceen. Redenen te over voor de Associazone verace Pizza Napoletana om deze tomaat voor te schrijven in de echte Pizza Napoletana.
De geconserveerde San Marzano kan, eenmaal geopend, in de koelkast bewaard worden maar moet dan binnen een paar dagen gegeten worden.
De hoeveelheid solanine in tomaten is kleiner (0,5 mg per 100 gram bij rijpe en 50 mg per 100 gram bij onrijpe tomaten) als in aubergines, waarvan je er meer dan 35 (overeenkomend met 480 mg solanine) moet eten wil er sprake zijn van gezondheidsrisico.
Het pigment van rode tomaten bevat licopeen, een krachtige natuurlijke anti-oxidant. Licopeen komt zowel in de vrucht voor als in bereidingen. Daarnaast bevatten tomaten caroteen, anthocyanine en andere antioxidanten. Afhankelijk van de veredeling kunnen tomaten grote hoeveelheden vitamine A en C bevatten.
Blauwe tomaten bevatten tweemaal zoveel anthocyanine als andere soorten. Deze zijn om hun gezondheidsbevorderende eigenschappen in Oregon, Amerika veredeld. Zeker niet om hun smaak.