Krulsla, Lactuca sativa var crispa, heeft een open bladstructuur, en vormt geen kroppen. De bladeren kunnen van buiten naar binnen geogst worden, met andere woorden de plant hoeft niet in één maal in zijn geheel geoogst te worden. Daarom is op deze slasoort ook de naam snij- of pluksla van toepassing. Gemiddeld wordt één plant op deze manier drie maal geoogst.
De bladeren van eikenbladsla lijken op de bladeren van de Amerikaanse eik. Eikenbladsla is er in de kleuren rood en groen. De smaak is pittig en nootachtig.
De bladeren van lollo zijn gekroesd en de sla groeit in een roosvorm met een goed gevuld hart. De bladranden zijn sterk gekruld en verhullen in het geval van de lollo rossa de achterliggende groene kleur. Lollo rossa is eigenlijk niet rood, maar groen met donkerrode tot paarse bladranden. Wordt ook rode frisée genoemd. De volledig groene variëteit heet lollo biando, en niet blanco zoals vaak geschreven. Lollo smaakt milder dan eikenbladsla, en is iets zoetig.
De 'gewone' krulsla is een type dat tussen eikenbladsla en lollo in ligt. De kleuring is vaak vlekkerig, alsof de sla is aangetast, de groene lijkt op andijvie, maar is veel zoeter. Groene krulsla is een uitstekende vervanger van botersla, omdat ze knapperiger is en beter houdbaar. Deze slasoort wordt gezien als de potentiële vervanger van botersla, welke in de laatste decennia veel terrein heeft verloren ten koste van ijsbergsla. Een relatief nieuw ras is de Frillice, die wel een ijsbergsla zonder kropvorming wordt genoemd. Door de open bladstructuur is het blad ook groener dan de ijsberg.
Krulsla van Nederlandse bodem is het hele jaar verkrijgbaar, als is het aanbod van bepaalde soorten (eikenbladsla bijvoorbeeld) beperkt. Wanneer krulsla van de volle grond komt, moet deze als zomer-krulsla worden betiteld, ter onderscheiding van de onder glas geteelde krulsla. Krulsla wordt vers aangeboden als gesneden krop en als kluitsla.
Krulsla wordt liefst niet gesneden maar gescheurd. Er worden speciale soorten geteeld voor de professionele groentensnijderij, dat verklaart de verkrijgbaarheid van gesneden krulsla in de schappen. Voor de vers gekochte sla geldt dat door deze te snijden deze snel in kwaliteit achteruit zal gaan. Een eenvoudige manier om een hele krop te scheuren, is door deze te draaien (twist). Hierdoor komen alle bladeren los.
Was krulsla zoals alle slasoorten grondig. Wees met het drogen van de sla beducht op het kneuzen van de bladeren.
Krulsla is beter houdbaar dan botersla, maar kan uiteindelijk slechts enkele dagen in de koelkast bewaard worden. Houdt de sla apart van etyleenhoudend fruit.
De lollo's zijn van Italiaanse oorsprong, maar worden over de hele wereld verbouwd. Terwijlt de groene lollo (biando) vooral als decoratiesla wordt gebruikt en zich weinig onderscheidt van botersla, is de rode lollo (rossa) veelzijdiger.
Hoe eikenbladsla aan zijn naam komt, mag geen verrassing zijn. Maar lollo wel. Is afgeleid van het Italiaanse 'lolla' dat 'kaf' betekent. Wie weet waarom ?