De Batavia is een authentieke Franse slasoort, geliefd in Frankrijk en haar Franssprekende buurregio's. Er zijn verscheidene typen, die met een vaste krop, tussen kropsla en ijsbergsla in, met een wat losser krop, met gebobbelde bladeren en een gegolfde bladrand, en de frisee-vormen, die hoodzakelijk gebruikt worden als garnering. In de negentiende eeuw werd Bataviasla als zomersla gegeten. De kleur kan verschillen, bleekgroen (ijsberg en sang choi), groen, groen met rode accenten en rood. Terwijl de ijsbergsla niet bepaald te boek staat als een eenvoudig te telen slasoort, zijn de merendeels Franse Batavia's zeer geliefd in de privé-groententuin en de biologische teelt. Er zijn tientallen variëteiten Batavia.
Alle ijssla is droogte- en koudebestendig.
Bataviasla is ons land verkrijgbaar van juni tot oktober, in Frankrijk van april tot het einde van het jaar, en ijsbergsla het gehele jaar door.
De Batavia wordt gebruikt in saldes en is zeer geliefd als 'garneergroente', vooral de friseevariéten. IJsbergsla wordt gebruikt in salades en als groentegarnituur in fastfoodgerechten als hamburges en dönner. Sang choi, wordt in veel Aziatische keukens gebruikt als wrap, in salades en in soepen.
IJsbergsla is uitstekend te bewaren. In de koelkast bij 4-7° minstens een week. Hoewel de sla in folie verpakt wordt verkocht, is het niet verstandig deze daar ook in te bewaren.
Vanaf de negentiende eeuw zijn in Frankrijk veel typen Batavia-sla ontwikkeld. En toen was er de 'batavia-américaine' , zoals de Fransen ijsbergsla noemen.
In de Verenigde Staten kende men de Batavia als crisphead zoals kropsla in de VS butterhead wordt genoemd. Kropvormende sla. De geschiedenis van ijsbergsla begint in Amerika in de roerige jaren '20, the roaring twenties. Een ondernemer uit Salinas Valley verbouwde crispheadsla en onderzocht de mogelijkheid om zijn producten door heel Amerika te vervoeren. Hij richte een ijsbedrijf op dat zijn sla vanaf de jaren dertig op grote schaal door de VS vervoerde met treinwagons vol, onder bergen ijs gekoeld. Vandaar de naam Iceberg, die al snel de toen gangbare naam Crisphead verdrong.
Het duurde nog vijftig jaar voordat ijsbergsla ook in Nederland verbouwd werd. Dat gebeurde eerst in de vollegrond en sinds de jaren '80 voor het eerst in de kas. Sindsdien is de ijsbergsla in ons land aan een opmars begonnen, dankzij de Amerikaanse voedselketens als McDonalds en Burger King. Op dit moment heeft de ijsbergsla 'onze' kropsla' bijna van de markt verdrongen, kun je in fastfoodrestaurants en in toenemende mate ook in de reguliere restaurants geen andere sla meer gepresenteerd krijgen als ijsbergsla.
De naam is ontleend aan de Romeinse naam van de Hollandse Delta waar de Bataven leefden. De Fransen trouwens noemen de ijsbergsla wel de 'batavia américaine'. De chinese naam sang choi betekent letterlijk 'rauw groente'.
Ten opzichte van andere slasoorten als kropsla is ijssla zonder meer arm aan voedingsstoffen. Dat wil zeggen, dat je de indruk krijgt gezonde sla te eten, maar in de praktijk nauwelijks vitamine binnen krijgt (qua vitamine C bijvoorbeeld 4% ADH ten opzichte van 30%). Zelf vitamine K (iceberg is nog altijd rijk aan vitamine K) is een derde van de hoeveelheid in kropsla. Dat icebergsla alleen maar water bevat is dus niet (helemaal) waar.