De rakumpalm, die in Thailand in de regel sala wordt genoemd, is een kleine, doornige palm, hoogstens 6 meter hoog. De palm is groenblijvend en heeft grote geveerde bladeren, van 3 tot 6 meter lengte. De bladsteel is bedekt met doorrnen, evenals de deelblaadjes. De rakum draagt gele tot rode bloemen, die aan de voet van de palm groeien. De rijpe vruchten van de rakum zijn roodbruin tot zwart en geschubd en in tegenstelling tot de gewone salak doornig.

De rakumpalm groeit het best in warm laagland met een jaarlijkse regenval van 2.500-3.000 mm en een temperatuur van 22-32°. In de droge periode komen de vruchten tot ontwikkeling. De eerste steenvruchten verschijnen in het 5e of 6e jaar. Ze zijn ongeveer 2,5 cm in doorsnee, aanzienlijk kleiner dan de Indonesische salaks.

Het vruchtvlees is aanvankelijk wit, tot de 16e week, maar wordt al snel daarna lictgeel en uiteindelijk, na een week of 20-23 geel-oranje. Rond die tijd zijn de vruchten het smakelijks en het zoetst. Daarna verhardt het vruchtvlees en worden de smaak en de kleur onaangenaam.

Van de cultivars in Thailand noemen we de drie met de best smakende vruchten:

VERKRIJGBAARHEID EN GEBRUIK

De rijpe sala's worden vooral als handfruit gegeten. De onrijpe dienen als vervanging van limoen in bereidingen. Snijd de vrucht open aan het puntige uiteinde en pel de schil eraf.

Houdbaarheid (bewaaradvies)

Salak is enkele dagen houdbaar in de koelkast.

Taalkundige aspecten, etymologie

De geslachtsnaam salacca is afgeleid van het Maleisische 'salak', de naam voor de palm. De vrucht wordt 'buah salak' genoemd. Het woord kokos is afgeleid van het 16e eeuwse Portugese en Spaanse 'coco', een verwijzing naar het gezicht dat de schaal vormt met zijn drie 'ogen', wat 'grijns of grimas' betekent.

VERTALING RAKUM