De Nubia knoflook wordt verbouwd in wisselteelt met meloen (de cartucciaro of Paceco-meloen), tuinbonen en harde tarwe. Er zijn momenteel zo'n 60 boeren op 320 hectare, die samen 1.800 ton rose knoflook produceren.
De Nubia wordt traditioneel vers gevlochten. De oogst van de in november en december ingezaaide knoflook vindt 's nachts plaats, omdat de bladeren dan een hoog vochtigheidsgehalte hebben en (direct) gevlochten kunnen worden. Aan veel huizen in de streek hangen de vaak immense vlechten, die traditioneel honderd (!) bollen omvatten. Voor de handel worden vlechten met 10, 20 of 50 knoflookbollen gemaakt, en sinds kort ook bundeltjes van vier knofloken.
De kleur van de Aglio di Nubia is wit, met rose-rode schil. Het is een compacte knoflook met twaalf teentjes. De smaak is intens door de relatief grote hoeveelheid allicine.
Het aantal knoflookbollen aan een streng hangt mede af van de maat van de knoflookbollen. Men onderscheidt de grote rode cucchia (50 mm), de corrente (40 mm), de cucchiscedda (30 mm) en - de kleinste- de mazzunedda (20-25mm).
Onderstaande prijzen zijn Italiaanse prijzen, van augustus 2014. In ons land onder meer verkijgbaar per drie stuks bij Albert Hein (website, richtprijs $euro; 3,00).
Knoflook verdraagt zo ongeveer elke bereidingswijze, bakken, koken, stomen, roken, roosteren. Voorkom echter dat de knoflook verbrandt, dan krijgt deze een nare, bittere smaak. Een karakteristiek gerecht met Aglio di Nù'bia is pasta cull'àggia, pasta met in plaats van pesto Trapanese (pesto van geperste knoflook, basilicum, amandelen, tomaat, olijfolie, zout en peper), alleen knoflook.
Je bewaart knoflook bij voorkeur op kamertemperatuur, d.w.z. boven 18°, op een droge plaats zodat de bol niet gaat spruiten. Op deze manier bewaard, is knoflook enkele maanden houdbaar. Geoogste knoflook heeft een slaapperiode van omgeveer drie maanden. Na die periode loopt de knoflook uit om een nieuwe plant te vormen. Daarvan maakt de handel gebruik door de slaapperiode te verlengen door de knoflook bij -3° te bewaren. De uitloop kan hiermee wel anderhalf jaar verlengd worden.
Bewaard in de koeling bij een temperatuur rond 0° is knoflook wel negen maanden houdbaar. Knoflook kan, als teentjes of gehakt, prima worden ingevroren. Wanneer een knoflookbol uitloopt of sporen van schimmel vertoont, is deze niet meer bruikbaar!
De gepelde teentjes worden wel op azijn of wijn gezet en bewaard in de koelkast. Hoewel knoflook vaak gebruikt wordt als smaakmaker van olie, kan knoflook niet zonder meer in olie bewaard worden. Ook wordt knoflook wel gerookt om ze langer houdbaar te maken; door het roken krijgt de knoflook natuurlijk ook een rooksmaak mee.
Het predikaat PGI is weliswaar aangevraagd voor de Nubia, de vermelding PGI is nog wel prematuur. Slowfood heeft de knoflook onder beide genoemde benamingen omarmd, en het Italiaanse Ministerie van Landbouw heeft het aangemerkt als een typisch Siciliaans product. Het is een begin.
De kwalificaties zijn vergelijkbaar met de meer bekende wijn-kwalificaties als “appellation controlé”.
De afkortingen PDO en PGI staan respectievelijk voor Protected destination of origin en Protected geographical indication (in het Nederlands “beschermde oorsprong benaming”, respectievelijk “beschermde geografische benaming”).