Laat - om te beginnen - de foodprocessor uit staan, en bedien je van een scherp mes. Snijd de kruiden, en hak ze niet, dat komt de smaak ten goede. Maak de tabouleh om die reden ook kort voor het opdienen.

Een gulden regel is, dat je velletjes aan de tomaat laat, zodat je stukjes tomaat krijgt en de tomaat niet verkruimelt. Persoonlijk houd ik het meest van ontzade tomaat, maar strikt genomen hoef je de tomaat niet van het zaad te ontdoen.

Tabouleh wordt terughoudend gekruid, in onderstaand recept met piment, zwarte peper en kaneel, maar gebruik in plaats van piment gerust baharat, het Libanese zeven-kruiden-mengsel. Wees terughoudend met de hoeveelheid bulgur, en zorg ervoor dat de bulgur een goede bite heeft, en niet tot pap gekookt is.

Enkele aantekeningen. Je kunt de specerijen achterwege laten een een regionaal zuurtje toevoegen, zoals gebroken sumac, stukjes granaatappel-parrtikels of granaatappel-melasse. Soms wordt in plaats van het specerijenmengsel in onderstaand recept, een nog rijker mengsel gebruikt, met bovendien gemalen korianderzaad, nootmuskaat. kruidnagel en gember.

Een interessante variant, die we u niet willen onthouden, is tabouleh met quinoa in plaats van bulgur.

Tabouleh werd vooral gemaakt in de bergachtige streken van Libanon en Syrië. In deze versies van tabouleh domineert peterselie, en wordt heel weinig bulgur gebruikt, omdat dat schaars en dur was. In de lager gelegen gebieden gebruikt men van oudsher meer bulgur, in delen van Syrië, de Beqaa vallei en Baabek een variant op bulgur - eveneens van tarwe - salamouni geheten.

Over het algemeen zijn de bulgur-types tabouleh van Turkse en Armeense oorsprong. De Turkse variant wordt kısır genoemd, de Armeense itch. In Zuid-Amerika (Bolivia) wordt een soortgelijk 'turco' gerecht gemaakt, dat tipili wordt genoemd.