Dit Armeense gerecht is het beste te typeren als 'in tomatensaus gegaarde bulgur'. Net als tabouleh wordt itch terughoudend gekruid, maar belangrijker dan dat is het (vrijwel) ontbreken van peterselie en mint.
In het gerecht worden uien gebruikt, die naar believen gesauteerd worden of rauw gehouden worden. In onderstaand recept worden ze gesauteerd, mert als voordeel dat de smaken van ui en tomaat integreren. Als er al slaui in itch wordt gebruikt, dan rauw, als vervanger van rauwe gele ui.
Wanneer je granaatappel gebruikt, breek je deze open en haalt er de partikels uit.
Was de tomaten, ontvel en ontzaad ze, en snijd ze fijn. Snijd de paprika in fijne blokjes, en doe hetzelfde met de uien.
Sauteer de uien (doorschijnend, niet laten bruinen) en voeg er de blokjes paprika en tomaat aan toe. Laat de tomaat op laag vuur smelten. Voeg er dan de bulgur, het citroensap, de chilipuree en de melasse aan toe. Neem de pan van het vuur. Laat de bulgur van het vuur af vocht opnemen.
Proeven, en verder op smaak brengen met zout.
Bestrooi de schotel met granaatappel, en eventueel wat mint.
De tomaat die zo'n prominente plaats in neemt in dit gerecht, is een groente uit de Nieuwe Wereld en het vroegste gebruik ervan in Eurazië dateert uit de zeventiende eeuw, na de ontdekking van Amerika. Het westelijk deel van Armenië strekte zich toen uit over het huidige oosten van Turkije en was anders als oostelijk Armenië onderdeel van het Ottomaanse rijk.
De grote overeenkomst tussen de Turkse kısır en de Armeense itch is daarom niet verwonderlijk, ze delen een geschiedenis. Beide zijn een bulgursalade met tomaat, die vaak als varianten op de Libanese tabouleh wordt benoemd, maar dat op grond van het zwaartepunt op bulgur en de zeer ondergeschikte betekenis van groene kruiden, niet is. In tabouleh domineren peterselie- en mintblad, en wordt spaarzaam gebruik gemaakt van bulgur, als dat al wordt gebruikt.
Respecteer het copyright !