De schofthoogte van het chianinarund is indrukwekkend, stieren worden tot wel twee meter hoog. Daarmee hebben de dieren een postuur dat grote overeenkomst vertoont met de voorouder van het gedomesticeerde rund, de oeros. De chianina is een kortharig, volledig wit rund, waarvan de kalfjes gedurende de eerste vier maanden van hun leven lichtbruin behaard zijn. De witte vacht beschermt de Chianina uitstekend tegen de zon.
Een volwassen stier weegt gemiddeld 1.600 kilogram, een koe gemiddeld 900-1.000 kilogram. Een pas geboren kalf heeft al een gewicht van 50 kilogram, deze worden overwegend langs natuurlijke weg geboren, een uitzondering bij de vleesrassen van tegenwoordig.
Het ideale slachtgewicht van een Chianana is 600-700 kilogram, een gewicht dat bereikt wordt na 16 tot 18 maanden. Het vlees kan herkend worden aan het 5R-teken, dat staat voor de vijf inheemse Italiaanse runderrassen, de Chianina, de Marchigiana, de Maremmana, de Romagnola en de Podolicade. Eén van de beroemdste snits ter wereld is de mega Bistecca alla fiorentina, een T-bone steak die uitsluitend van de Chianina wordt gesneden.
Het vlees van de Chianina staat te boek als mager en mals. Omdat het een laatrijpend ras is, is het vlees van oudere dieren (30 maanden en meer), meer gemarmerd en (nog) malser.
Het 5R-label staat onder toezicht van de ANABIC, de Italiaanse fokkerij organisatie. In ons land wordt het dier spaarzaam gefokt (De Kleine Linde in het Limburgse Sibbe). De Kleine Linde slacht alleen op intekening, d.w.z. dat het dier pas geslacht wordt als het in zijn geheel is verkocht. Via het Belgische Viande-exclusif is regelmatig een selecte snit van de Chianina van Italiaanse oorsprong verkrijgbaar.
De chianina's waren belangrijke werkdieren voor de Romeinen en Etrusken, en voor de latere pachtboeren, zeker tot aan de Tweede wereldoorlog. Ook in de decennia daarna zijn Chianina-ossen nog ingezet als trekdier in de landbouw.
Net als de het Marchigiani en het Rionagnola rund is het fokken van de dieren voor hun vlees pas in de jaren vijftig van de vorige eeuw geprofessioneerd. Dat is een verklaring voor het feit dat het Chianina-stamboek dateert van 1932 in 1963 ingrijpend is herzien. De overeenkomst rtussen de drie inheemse runderrassen houdt hier niet op. Zij hebben in IPG-verband (Indication Protection Geografie) een gedeelde marktstrategie, onder meer inhoudende de regels voor het buiten Italië fokken van de dieren en het voeren van de naam. . inheemse runderrassen
De chianina is qua productie het op twee na belangrijkste runderras van Italië. Hoewel het rund als veeras over de hele wereld wordt verhandeld en gefokt, wordty 90% van alle chianina's in de oorspronkelijke regio's gehouden.
Tijdens de jaarlijkse Passeggiata del Palio, die vooraf gaat aan de beroemde paardenraces van Siena, trekken vier ossen de kar met de vlag voor de winnende wijk tijdens de races.
In de laatste week van juni wordt een biefstuk-festival in Sestino gehouden, en in Cortino vindt een soortgelijk Sagra della Bistecca eind augustus plaats, waarop duizenden Chianina-biefstukken gebakken worden op een gigantische barbecue.
In ons land wordt de Chianina onder andere gehouden op fokkerij de Kleine Linde,
Respecteer het copyright !