De plant heeft recht opgaande, hoekige stengels die 10-45 cm hoog worden, zelden veel hoger. De donkergroene tot grijsgroene, gesteelde bladeren zijn (ei)rond, soms lancetvormig, en staan in paren. Ze zijn 2-6 cm ang en 1-2 cm breed. De bladrand is gezaagd of gekarteld, in een enkel geval (bijna) glad, zoals op bovenstaande foto.
De Mentha arvensis bloeit van juli tot september, met wit-rose tot bleek-paarse bloempjes (2-3 mm lang en licht behaard) in schijnkransen. De bloemen zijn klokvormig, en typisch voor muntplanten, de meeldraden steken buiten de kroon. Opmerkelijk is dat boven aan de stengel geen schijnkrans aanwezig is, maar wel enkele kruiselings geplaatste bladeren. Bovendien staan de schijnkransen veel verder uit elkaar staan dan bijvoorbeeld bij de watermunt en de witte munt het geval is, waarvan de bloeiwijze een aarvormig uiterlijk heeft.
Zoals alle muntsoorten houdt ook akkermint van vocht, en gedijt het best in vochtige tot natte omstandigheden, op drassige weilanden, in greppels en langs waterkanten/oevers. De plant heeft onder- en bovengrondse stolonen waarmee hij zich vegetatief vermeerdert. Ook de akkermunt heeft daarom de neiging andere gewassen te overwoekeren.
In Japan verbouwt men - sinds mensenheugenis - de Japanse pepermunt (Mentha arvensis var piperascens), welke 80% menthol bevat. Het blad van deze variëteit is ronder dan die van de gewone veldmunt. Japanse pepermunt is niet hetzelfde als Japanse munt (Mentha japonica), een muntsoort die wel nauw verwant is aan de Mentha arvensis, maar daar geen variëteit van is.
Net als van andere muntsoorten worden variëteiten aangeboden met vruchtennamen, zoals de bananen en de strawberry. Het hoeft geen nadere toelichting dat het hierbij gaat om rariteiten voor gebruik in bijvoorbeeld desserts.
De smaak van akkermunt is fris, aromatisch en wat zoet. Het is geschikt voor het maken van thee, zoete en pittige gerechten, nagerechten, alcoholische en niet alcoholische drank, en laat zich goed combineren met lamsvlees.
Akkermunt wordt veel gebruikt in de Indische Hindu-keuken. Pudina, zoals het in Hindi heet, wordt gebruikt als appetizer.
Bewaar verse takjes munt zoals andere kruiden aan de steel, gewikkeld in een vochtige doek, verpakt in plastic. Zo houd je de kruiden zeker een week goed. Controleer steeds op rotte blaadjes en steeltjes. Eenmaal aangetast, bederft al gauw de hele bos. Munt is niet bijzonder geschikt om in te vriezen.
In ons land komt de akkermunt vrij algemeen voor, behalve in recente inpolderingen. De 'Japanse' variëtet wordt vanwege de hoge concentratie aan menthol op grote schaal verbouwd. Hierin waren Brazilië en China lange tijd leidend, maar tegenwoordig is dat India.
Het woord munt of mint, komt van het Latijnse woord mentha, dat ook de geslachtsnaam is. Het woord is ontleend aan de Griekse mythologie, waarin de nimf Mynthe uit jaloezie door Proserpine in de plant werd veranderd in de plant die we nu munt noemen.
In de middeleeuwen was de benaming veldmunt gebruikelijk, tegenwoordig akkermunt.
De menthol in munt kalmeert de maagspieren en verbetert de galproductie en versnelt daarmee het verteringsproces. Logisch daarom, dat je bij bepaalde spijverteringsaandoeningen, juist géén munt mag gebruiken. Menthol -weten we- verdunt het slijmvlies, waarom het wordt toegepast om slijm los te helpen maken en het hoesten te verlichten. En het helpt ook tegen keelpijn.
Maar munt heeft ook een schaduwkant. Het hoeft geen nadere toelichting dat het innemen van grote hoeveelheden, zoals via muntolie, het risico vergroot op een interactie met andere kruiden of kruidenmengsels of medicijnen. Lees hierover de vele, vele publicaties, zoals deze publicatie over de gezondheidsaspecten van pepermunt van het medisch centrum van de Universiteit van Maryland.
Respecteer het copyright !