De kemiri is een grote boom. Hij wordt gemiddeld 10-25 meter, soms tot wel 40 meter hoog. De kemiri draagt vruchten waarvan het zaad gegeten wordt. Deze kemirinoten kunnen echter niet rauw gegeten worden, omdat ze licht giftig zijn, omdat ze onder meer saponine en phorbol bevatten. De smaak van de kemirinoot is daardoor enigszins bitter.
De kemirinoten worden gewoonlijk gepoft. Leg ze daartoe 10 minuten in de oven op160°, houd ze boven een open vuur (vlam), of hak of maal ze fijn en voeg ze toe aan het te koken gerecht.
Kemirinoten zijn gewild in de Indonesische keuken, waar ze vaak in bumbu's worden verwerkt, en de Maleisische keuken. Omdat de noten zo oliehoudend zijn -het oliepercentage bedraagt 60% - kunnen ze branden. Daaraan danken ze hun Engelse benaming 'candlenut' (kaarsnoot). De olie wordt niet voor consumptie gebruikt, maar voor gebruik als brandstof of smeermiddel, en als grondstof voor zeep, vernis en verf.
Op bovenstaande foto een meer dan spectaculair beeld van kemiribomen (daar kuku'i geheten) langs de Nā Pali kust op Hawaii, daar terecht gekomen in de 60-er jaren van de vorige eeuw. In het kader van een herbossingsprogramma zijn de kemiri-noten met behulp van B51-bommenwerpers (!) uitgestrooid over de valleien langs deze kustlijn, volgens velen de mooiste kustlijn ter wereld.
De enige manier om deze kuku'i-kust met eigen ogen te zien, is de zware en allesbehalve ongevaarlijke Kakalau trail te lopen, achttien kilometer lang. Behoort tot de 20 zwaarste trails ter wereld
Voor het overzicht van voedingsstoffen in kemirinoot is, genoodzaakt door de schaarse en vaak onvolledige informatie op de voor deze site gebruikte officiële Amerikaanse sites, gebruik gemaakt van een aantal Indonesische sites, en zijn deze gegevens samengevoegd, voor zover ze in basis correspondeerden.