Deze peper vind je in het noorden van Spanje, in Baskenland, Navarra en la Rioja. Hij wordt in het Baskisch txorixero wordt genoemd. Hoewel de peper ook wel de rode Gernika-peper woredt genoemd, is dat feitelijk onjuist. De pimiento de Gernika is een beschermde chilipeper, die juist groen geoogst wordt en vers gegeten. Vanuit botanisch gezichtspunt is de link met de pimiento de Gernika wel degelijk juist, het is dezelfde hoornvormige chilipeper.

Choricero's zie je net als veel andere Spaanse chilipepers, zoals de pimienti ñora en de pimiento de la Vera, vooral in gedroogde vorm. Ze worden vermalen of er wordt nadat ze weer vocht opgenomen hebben, pulp van gemaakt door het vruchtvlees af te schrapen.

Een choricero-peper is gemiddeld twintig centimeter lang en vier centimeter breed. De schil is glanzend, wasachtig en glad, en rijpt van groen naar rood tot donkerrood. Het vruchtvlees dik, knapperig en waterig. De centrale holte bevat licht rood-oranje ribben en platte en ronde, crèmekleurige zaden. De pepers hebben een zoete, pittige en aardse smaak en zijn medium heet.

Choricero's worden aaneen geregen te drogen gehangen, een vertrouwd beeld in het noorden van Spanje, trouwens ook in Frans Baskenland, waar de Capsicum annuum gorria wordt verbouwd (piment d'Espelette). In de regio Basilicata in Italië bestaat een vergelijkbare soort, bekend als de peperone crusco.

 

#gezondheidsaspecten (voedingswaarde)

 

#spaanse pepers  #pulpa de pimientos choriceros