Deze dunne venkel wordt net als de knol als groente gegeten, de holle stengels als bleekselderij. In Italië is men vooral verzot op de stelen van de wilde venkel, die al suggereert het woord anders, ook verbouwd wordt, en in de herfst geoogst wordt.
Verse venkel is het hele jaar door vers verkrijgbaar. De versheid is gemakkelijk af te lezen aan de versheid van de blaadjes die aan de bladstengels zitten. Koop alleen volledig witte exemplaren, zonder bruinkleuring, en met het gewicht dat past bij de maat. Aan een uitgedroogde venkel heb je immers niets.
Gambi di finocchio wordt bereid als bleekselderij, in dunne plakjes gesneden en geblancheerd, en leent zich prima om zoet bereid te worden. Blancheer de venkelstelen daartoe in een hete suikersiroop (100 gram suiker per liter) en laat de venkel in de siroop een nachtje in de koelkast staan. Gebruik de zoete venkel en de siroop apart.
De stelen worden tezamen met het loof gebruikt in een fijne, romige venkelsoep, met of zonder prei of slauitjes. De stelen en het loof worden met de aardappelen die voor de romige binding zorgen, in de blender gemalen. Lees voor het gebruik van stelen en loof ook het recept Orzo con gambi finocchio.
Venkel is redelijk houdbaar (5-7 dagen), mits in de koelkast, zelfs indien aangesneden. Zorg in dat geval wel dat de venkel niet kan uitdrogen.