Het gebruik van een zuur ingrediënt is vrij gebruikelijk in Sabah, zoals overal elders in de archipel. Gebruikelijke zuurmakers zijn asam kecala, asam gelugur en asam jawa (tamarinde). In dit geval wordt daaraan de onrijpe bambanjang toegevoegd, een in het wild voor komende mango-achtige, tegenwoordig veelal geteeld.

De onrijpe bambangan in dit recept kan vervangen worden door elke andere onrijpe mango, echter met toevoeging van extra zuur in de vorm van één van bovengenoemde asams. Normaliter maakt men het gerecht met ikan basung, een vrij vette vissoort, zodat de vis niet droog wordt. Ikan basung is een goedkope vis in Sabah die er algemeen verkrijgbaar is, is een baarsachtige, en heet in het Nederlands steenmarsbanker (Decapterus macarellus). Met een beetje geluk kun je deze vis diepvries verkrijgen (Asian choice). Vervang de vis eventueel door verse sardines.

Het gerecht, door de Kazandan pinasakan en door de Dusun pinarasakan genoemd, is van origine een berereiding om de vers gevangen vis te kunnen bewaren. Zowel onderweg van de visgronden naar huis, als thuis. Men liet het gerecht gerust vijf dagen buiten de koeling staan.