De methode waarmee de udon gemaakt wordt, is sterk verwant aan die van de Chinese Zhong jiang noedel. De udon heeft zelfs een vergelijkbare dikte. Ook andere udons worden met deze techniek gemaakt, waarvan de belangrijkste naast deze Himi, Inaniwa en Goto zijn. Ook de Hōtō behoort tot dit type noedel.

Voor dit type noedel wordt in beginsel alleen tarwebloem gebruikt, en onder geen beding ei. Ook geen olie overigens, hoewel dat in Goto udon wel gebeurt. Daarin wordt de lokale tsubaki olie (Camellia oleifera) gebruikt.

Himi udon is vernoemd naar Himi, een stad met ongeveer 50.000 inwoners op het eiland Honshu. De udon-fabricage bestaat er sinds de Edo-periode (1603-1868) en dus al meer dan 250 jaar oud. Om precies te zijn (meer dan) 260 jaar, want zolang bestaat de oudste fabriek in de stad, Takoakaya. Een ander bekend merk dat de Himi-noedel maakt, is Kaizuya. Anders als die van Takoakaya bevat deze noedel niet uitsluitend tarwebloem, maar ook zout en gemodificeerd zetmeel, en de taaie, dikkere verse bevat bovendien bloem van kleefrijst.

 

#udon  #japanse pasta's