De geschiedenis van het geslacht Persea voert terug naar de tijd van Gondwana, één van de supercontinenten. De voorouders van de laurierfamilie kwamen verspreid over dit hele continent voor maar hadden het sterk te verduren toen Antarctica bevroor, twintig miljoen jaar geleden. Op het Afrikaanse continent stierven de Lauraceae nagenoeg uit, een deel migreerde naar Azië, een deel - waaronder de Persea - migreerde via Zuid-Amerika naar Noord-Amerika, via één van de toen aanwezige landbruggen, mogelijk pas toen ook de Landengte van panama was gevormd.

De Persea Indica - die tegenwoordig alleen nog in de laurierbossen op de Canarische eilanden voor komt - overleefde. Hij wordt niet voor niets een levend fossiel genoemd. Deze boomn wordt wel 30 meter hoog, en heeft een recht opgaande stam. De vruchten zijn klein en niet eetbaar.

Taalkundige aspecten, etymologie

De geslachtnaam Persea is Latijn, afgeleid van het Griekse περσέα (perséa), de benaming van een heilige boom in Egypte, geen avocado overigens, maar de Mimusops schimperi, behorende tot de Sapotaceae familie, waartoe ook de argan en de shea behoren. Deze plant is van Noord-Afrikaanse origine.

De naam Perséa is afgeleid van de mythologische held Perseus, zoon van Danea en Zeus. Theophrastus gaf deze naam aan de Mimusops, lang voordat Miller de naam leende voor het geslacht van de avocado's .

 

#lauraceae  #avocado (inleiding)