Salep dankt zijn aroma aan het witte salep-poeder, dat zijn bindend vermogen ontleent aan de polysaccharide glucomannan. De binding is vergelijkbaar met de binding door konjac, romig.

De benaming is afgeleid van het Arabische saḥlab سَحْلَب‎‎. Het is altijd heel geliefd geweest in de landen van het voormalig Ottomaanse rijk, maar ook in het westen in de tijd dat koffie en thee nog geen opgeld deden, met name in de 18^e en negentiende eeuw. In Frankrijk noemde men de drank salep, in Engeland saloop. In Engeland gebruikte men aanvankelijk het originele sālep-meel, maar verving dat naderhand door meel van de sassafras

Oorspronkelijk werd sālep van water gemaakt, zoals de Spaanse horchata, en werden wilde orchideeën geplukt, ook voor het gebruik van salep in ijs. Het plukken heeft zo'n vlucht genomen dat het verboden is.

Voor de binding is iets meer dan één afgestreken theelepel sālep nodig per liter vocht. In onderstaand recept wordt dan ok één afgestreken theelepel gebruikt. De hoeveelheid suiker in dit recept, drie eetlepels, zal voor ras-zoetekauwers wellicht niet genoeg zijn.

Met de verbreiding van de islam in de achtste eeuw, verbreidde het verbod op het drinken van alcoholische drank, en groeide de behoefte naar een vervangende drank. Dit werd salep, een melkdrank met orchidee-wortel, niet alleen om op te warmen, maar ook 'ter algemene versterking' . De salepwortel had een enorme reputatie als afrodisiacum.

De wilde orchideeënsoorten die voor de sālep worden gebruikt, zijn ernstig bedreigd door de ongecontroleerde pluk, roofbouw. Het plukken van de wilde orchidee-soorten en het exporteren van sālep vanuit Turkije is sinds de jatren negentig van de vorige eeuw verboden. Veel in Turkije verkrijgbare sālep is desondanks afkomstig van illegale pluk, hoewel ook veel sālep uit Iran wordt ingevoerd.