Eén van de meest geprezen Ethiopische honingsoorten is de witte honing van de meest noordelijke provincie Tigray. Deze honing heeft een onregelmatige, korrelige textuur en een mooie helderwitte kleur. Niet alle, maar wel vrijwel alle (90%) Tigray-honing is wit. Er is ook gele en rode Tigray honing.

Tigray honing is afkomstig van de nectar van planten uit de Lamiaceae familie (waartoe salie, rozemarijn, basilicum en diverse andere aromatische kruiden behoren) en wordt geroemd om zijn ongebruikelijke smaak. De honing wordt gewoonlijk verzameld tussen september en december, aan het einde van het voorjaars-regenseizoen. Soms wordt ook in de periode mei-juni verzameld, afhankelijk van de hoeveelheid jaarlijkse regenval.

Practische zaken

Aankoop en verkrijgbaarheid

Gezien de meer dan aanhoudende droogte en de onrust in Tigray zou je verwachten dat de honingproductie stil ligt. Desalniettemin wordt op verscheidene plaatsen witte Tigray honing aangeboden.

 

#inleiding  #De gecompliceerde werkelijkheid

 

#ethiopische honing 

De Ethiopische hoogvlakte is omringd door gebergte. De hoogvlakte zelf bevindt zich op zo'n 2000 meter hoogte, de bergen bereiken hoogten tot 4550 meter. Het wordt met een knipoog naar de Hiumalaya wel het dak van Afrika genoemd.

Tigray grenst in het noorden aan Eritrea, waar men dezelfde taal - het Tigrinya - spreekt als in Tigray, in het westen grenzend aan Soedan, in het zuiden aan de Amhara-regio en in het oosten aan de Afar-regio.

Het landschap in Tigray is zeer gevarieerd, vlaktes, rode. bergen en scherpe ravijnen wisselen elkaar af. Er zijn twee duidelijk afgebakende seizoenen, het natte voorjaar (september tot december) met lange regens wordt gevolgd door een droge periode met weinig of geen vegetatie. In een regenrijk jaar is er ook zo'n opvolging van regen en droogte in mei tot juni, de periode van korte regens.

De burgeroorlog

Het communistische regime dat sinds 1974 de macht had, werd in 1991 omvergeworpen. Het Ethiopisch Revolutionair Democratisch Volksfront veroverde toen de hoofdstad en het Eritrees Volksbevrijdingsfront nam de controle over de provincie Eritrea over. De twee groepen kwamen overeen dat Eritrea onder internationaal toezicht een referendum over onafhankelijkheid zou houden. In 1993 werd Eritrea onafhankelijk.

Na het einde van deze burgeroorlog is men in Tigray de strijd tegen de droogte aan gegaan. In het verleden was Tigray bedekt met bossen en had het een regenrijk microklimaat, maar tijdens het communistisch regime zijn de meeste bossen door de verarmde bevolking gekapt om vuur te maken, waardoor het eosysteem ernstig verstoord is geraakt.

Bij de aanpak werd de lokale bevolking ingeschakeld. Zij hielpen op vrijwilige basis dammetjes op te werpen, hielpen bij de aanleg van terrassen en het aanplanten van eucalyptusbomenn. Het doel van deze aanplant was om de erosie tegen te gaan en een gunstiger microklimaat te realiseren.

Men slaagde er met dit project in om de afvoer van regenwater te vertragen en het zo lang mogelijk vast te houden, zodat het kon infiltreren in de ondergrondse watervoerende lagen. De bedoeling daarvan was om hiermee de lager gelegen gebieden te bedienen. Echter, al snel raakte het bodemwater door kwel verzilt, en werd daardoor onbruikbaar voor irrigatie en drinkwater.

Voor de waterbehoefte gedurende korte perioden van droogte zijn ook bovengrondse reservoirs aangelegd in de vorm van vijvers. Hun capaciteit is beperkt, en de bovengrondse wateropslag heeft een schaduwzijde, namelijk malaria.

Aan het begin van dit millennium trad in Tigray een nieuwe periode van droogte aan, die dit keer tien jaar zou duren, met funeste gevolgen. Na opnieuw een aantal jaren van 'normale' regenval trad in 2015 een periode van El Ni&ntuilde;o aan die zich uitstrekte over 2015 en 2016. Opnieuw werd Ethiopië in september 2020 overvallen door opnieuw El Niño. Naar verwachting zal deze voortduren tot laat in 2023.

De gevolgen zijn dramatisch. In 2017 zijn ongeveer 5,5 miljoen mensen in Ethiopië aangewezen op noodvoedselhulp en meer dan 9 miljoen mensen hadden geen toegang tot veilig drinkwater. Ruim 300.000 kinderen tussen 6 maanden en 5 jaar oud moesten in dat jaar worden behandeld voor ernstige ondervoeding.

In 2020 is het aantal mensen met ernstige voedselonzekerheid opgelopen tot ongeveer 12 miljoen, waarvan velen ontheemden zijn, op de vlucht voor geweld of beroofd van hun merendeels agrarisch bestaan. En dat is nog maar het begin van een ongekende crisis.

Nu Ethiopië in 2023 af stevent op zijn zoveelste mislukte regenseizoen, zijn al meer dan 30 miljoen mensen getroffen. De situatie is extra ernstoig omdat het land worstelt met diverse binnenlandse conflicten, in de regio's Oromia, Afar en Benishangul-Gumuz en in Tigray. Het vredesakkoord tussen de Ethiopische regering en het Tigray People's Liberation Front (TPLF) in november 2022 biedt enige hoop dat de situatie in de loop van het jaar weer enigszins beheersbaar kan worden..

 

#inleiding