Sorghum wordt ook wel zwarte gierst of durra genoemd, en behgoort tot de zogenaamde gierstgroep. De meeste sorghumplanten zijn afkomstig uit Australië en de Stille Oceaan, maar de eetbare soort is afkomstig uit Afrika.

Het is in de regel een eenjarig gras, dat wel vier meter hoog kan worden. Iedere plant wordt gevormd door twee of drie dikke stengels. de bloemen staan er als pluimen op. Iedere pluim bevat zo'n vijf- tot zesduizend aartjes, die de korrel bevatten. De korrels zijn relatief klein, gemiddeld 3-4 mm. Ze kunnen wit, geel, rood of bruin zijn. Het duizendkorrelgewicht varieert tussen 13 en 40 gram.

Sorghum groeit in relatief droge milieus, waar de teelt van maïs daardoor niet mogelijk is, maar houdt niet van natte voeten. Daarin onderscheidt sorghum zich van parelgierst. Zijn beworteling komt redelijk overeen met die van parelgierst, maar reikt minder diep. De sorghum houdt van warmte, liefst een temperatuur van tiussen 27 en 35°, en een jaarlijkse gelijkmatige regenval van 500-800 mm.

Het oogsten gebeurt in veel gebieden nog met de hand. Iedere pluim afzonderlijk wordt afgesneden. De korrels worden in de zon te drogen gelegd. De resterende plant wordt naderhand met wortel en al uit de grond getrokken. Soms wordt de plant in zijn geheel geoogst en de pluim later afgesneden. Zuid Afrika is één van de landen waar de combine inmiddels zijn intree heeft gedaan.

Practische zaken

Culinair gebruik en bereiding

Een groot deel van de sorghumzaden wordt verwerkt tot meel, soms volkoren meel, waarvan brood gemaakt wordt. De al dan niet gepelde korrels worden ook als graan gegeten, zoals rijst wordt gegeten, gekookt of geroosterd. De jonge scheuten kunnen rauw worden gegeten, en verwerkt in salades.

Naast de sorghum die wordt verbouwd voor zijn korrel en zijn meel, zijn er variëteiten zoete sorghum, die geteeld worden voor de productie van siroop en ethanol. De korrels van deze zoete sorghum zijn groter dan die van de gewone. De siroop wordt van de malse stengels gemaakt, waarop je net als op suikerriet kunt kauwen.

Ook zijn er cultivars die speciaal geteeld zijn voor hun rode kleurstof. Ook die wordt gewonnen uit de stengels.