Men onderscheidt volbloed- (daarevan zijn zowel schil als vruchtvlees rood) en halfbloedsinaasappelen (waarevcan alleen het vruchtvlees rood is). De tarocco is een voorbeeld van een halfbloed. De rode kleur dankt hij aan een anti-oxydant, pigment, anthocyanine, dat wel meer vruchten bevatten. De roodkleuring komt tot ontwikkeling wanneer de nachten koud worden, bij bomen in een gematigd klimaat. Het is niet het enige waarin de bloedsinaasappel zich onderscheidt van andere zoete sinaasappels. De cara-cara of naranja-cara is een uitzondering op de regel. Deze kruising met een navelsinaasappel heeft een dikke schil en laat zich gemakkelijk pellen, zoals een navelsinaasappel. Nornaliter is de schil van een bloedsinaasappel vrij dun en taai en daardoor lastig te pellen. De smaak kan framboosachtig zijn.

Drie soorten bloedsinaasappels afkomstig uit het hart van de provincies Siracuse en Catanië op Sicilië vallen onder de Europese bescherming (Protected Geographical Indication, PGI) en worden verkocht onder de benaming 'Arancia rossa di Sicilia':

• de Sanguinello,
• de Tarocco, en
• de Moro

De Sanguinello is van de drie genoemde soorten de oudste. Hoog in aanzien staat de Sanguinello 'muscata', afkomstig van de hellingen van de Etna, daarom ook wel de Etna-sinaasappel genoemd. De Moro is afgeleid van de sanguinello, de Tarocco van de sanguina, één van de oudste Italiaanse rassen.

Naast de Siciliaanse bloedinaasappelen zijn er de Spaanse doblefina's -van onbekende afkomst - en de rode Shamouti's (Jaffa's), de kleinste onder de bloedsinaasappels, afkomstig uit Libië en Syrië.

Sanguinello

De Sanguinello is een late bloedsinaasappel, die hier in Europa in februari rijpt. de vrucht kan aan de boom blijven tot in april, waardoor verse sanguillo's tot in mei leverbaar zijn. Het vruchtvlees is rood-doorlopen en heerlijk zoet.

Tarocco

De Tarocco is een zgn halfbloed bloedsinaasappel, afgeleid van de sanguinello. Het is een diploïde hybride, oorspronkelijk gecodeerd als Ota9, verkregen uit de kruising tussen Oroval clementine en de Moro. De tarocco is zaadloos.

Moro

De Moro is de jongste en de roodste van het Siciliaanse trio. Hij is ook de bitterste, hoewel de zoete smaak doet denken aan framboos. Wees niet verbaasd als het vruchtvlees niet dieprood maar bijna zwart is.

Cara cara

De 'cara-cara' is in 1976 ontdekt op een plantage in Hacienda Cara Cara - vandaar de naam - in Venezuela. Vermoedelijk is het een kruising met of mutatie van de Washington navelsinaasappel, vandaar de voor een bloedsinaasappel vrij dikke schil, die makkelijk te pellen is.

Shamouti

De rode Jaffa-sinaasappel is hetzij zaadloos, de Shamouti of Iaffaoui Maouardi, hetzij practisch zaadloos, de Maouardi Beledi. Jaffa's komen uit het Israelische Jaffa, waar deze sinaasappel sinds de negentiende eeuw wordt verbouwd.

Practische zaken

De bloedsinaasappel is een goede handsinaasappel, maar ook een goede perssinaasappel. De schil wordt geschraapt gebruikt bij zoete bereidingen, en beroemd is de Sevilla marmelade waarin ook de schil wordt gebruikt. In Italië gebruikt men de bloedsinaasappel ook in salades, zoals de Siciliaanse salade van sinaasappel met venkel (en olijfolie).

Solerno is een bloedsinaasappellikeur, gemaakt van sanguinello's uit afzonderlijke blends van het vruchtvlees en de schillen van Siciliaanse citroenen, en heeft een complexe smaak. De likeur heeft een alcoholgehalte van 40%.

 

#Inleiding #oorsprong en verspreiding #anatomie van de vrucht #gezondheidsaspecten (voedingswaarde)

 

#mandarijnen 

Daar groeien al bloedsinaasappelen sinds de achttiende eeuw, en sindsdien is de bloedsinaasappel razend geliefd in heel Italië en trouwens ook in Spanje. Dat zijn ook de belangrijkste teeltgebieden van de bloedsinaasappel.

De Sanguinello is de 'root' van de grote bloedsinaasappelsoorten, d.w.z. de Sanguinello commune en de Maltaise Sanguine. De dieprode Moro, is het jongste ras, in het begin van de negentiende eeuw ontstaan in de provincie Siracuse op Sicilië

Benamingen in diverse talen

Net als andere citrusvruchten zitten bloedsinaasappel bom vol vitamine C, maar een bloedsinaasappel van gemiddelde grootte (150 gram) bevat bovendien ook 15% van de dagelijkse behoefte aan voedingsvezels. De Siciliaanse tarocco is vitaminerijker (C) dan enig andere sinaasappel ter wereld, wat te danken zou zijn aan de vruchtbare grond waarop hij groeit nabij de vulkaan de Etna.

Samenstelling per vrucht van 150 gram, rauw product onder schil