Bronvermelding 
Radicchio di Chioggia
Cichorium intybus var foliosum
De Radicchio rosso di Chioggia is gekweekt uit de Variegato. Het krop is bolvormig en compact, en heeft donkerrode bladeren met witte ribben. Het is in qua productie de onbetwiste nr 1 op de radicchio-markt.
De Chioggia heeft een scherpe, intense smaak met een aangename bitterheid. Het blad is stevig maar mals waardoor heel geschikt voor salades.
Culinair gebruik en bereiding
Radicchio is een vertrouwd ingrediënt in de Italiaanse keuken, vanzelfsprekend. In Veneto wordt radicchio op tal van manieren gegeten, in salades met dressing met gebakken spek of reuzel, als bijgerecht voor pasta, gegrild bij vlees, met een topping van kaas, en heel populair in combinatie met borlotti bonen.
Houdbaarheid (bewaaradvies)
Wanneer radicchio lelijk wordt, is dat meestal vanaf de punten van de buitenste bladeren. Snijd deze er zo snel mogelijk af. Mits vers gekocht, kun je radicchio in een papieren of plastic zak met gaatjes ruim een week goed houden, in de koelkast.
Bereidingstijden (kooktijden)
Oorsprong en verspreiding
De Chioggia-variëteit is rond 1935 ontstaan uit een kruising van radicchio en andijvie. De technieken van natuurlijke selectie van deze plant zijn verfijnd in de jaren '50, wat resulteert in een goed houdbare slaplant met een bont-gekleurd blad.
De Radicchio di Chioggia ontleent zijn naam aan aan het stadje Chioggia aan de Venetiaanse lagune. Hij wordt geteeld in Chioggia en in andere gemeenten van de provincies Padua, Rovigo en Veneto.
Taalkundige aspecten, etymologie
Net als radijs is het woord radicchio ontleend aan het Latijnse rādīc, wat wortel betekent. Rādīcula is het verkleinwoord.
Benamingen in diverse talen
Gezondheidsaspecten
Voedingswaarde, gezondheidsrisico's
Radicchio is rijk aan vitamine K.
