De Haden was de eerste vruchtdragende boom van een veertigtal dat John Haden, een legerofficier, in 1902 had geplant. Het was een opmerkelijke boom, met opmerkelijk kleurrijke, en smakelijke vruchten, anders dan de andere. Professor Elbert Gale, van wie Haden het plantgoed had gekocht, had hem onder meer een mulgova op een onderstam van de turpentine mango toebedeeld.

De Mulgova of malgoa is een mangossooort uit Tamil Nandu, in India, de bakermat van de mango. De 'echte' Mulgova wordt beschouwd als één van de beste mango's, de mulgova die eind negentiende eeuw (1889) in Florida terecht is gekomen, is een kleinere soort. De turpentine - echt waar - smaakt onrijp naar terpentijn, een terechte benaming dus. Deze mango was er al toen de Mulgova in Florida arriveerde. Hij was via Cuba uit de Cariben gekomen. De vruchten van deze mango zijn erg klein, wegen nauwelijks honderd gram, en zijn erg vezelig.

Haden's echtgenote Josephine noemde de nieuwe cultivar maar haar inmiddels overleden man, de Haden. De nieuwe mango werd een groot commercieel succes, en zou vijfentwintig jaar lang de toon zetten. Hij werd behalve in Florida ook verbouwd in Hawaiï, Honduras en Australië,.

De Haden stond niet op zichzelf, want uit dezelfde collectie mango's van Captain Haden stamt ook de Brooks, voorouder van de Keitt en de Kent, welke de tweede cultivar in rij is uit Florida die een naam heeft gekregen.

Ondanks zijn succes werd de Haden ingehaald door afstammelingen van de heden bleken veel resistenter te zijn tegen schimmel, één van de problemen die telers van de Haden ontmoetten. Nog altijd worden nieuwe cultivars ontwikkeld uit de Haden, maar de Haden zelf wordt in Florida en Australië nauwelijks meer verbouwd. Hadens komen hoofdzakelijk uit Mexico en enkele Zuid-Amerikaanse landen.

De Haden is mono-embryonaal, d.w.z. dat geen vruchtdragende plant gevormd kan worden uit het zaad. Vermeerdering vindt plaats door enting op een geschikte (polyembryonale) onderstam. De Haden is zelfbevruchtend. De ovaalronde vrucht is gemiddeld 9 cm lang. Gemiddeld weegt een Haden zo'n driehonderd gram, maar het dubbele komt ook voor. De schil is dik en taai. Wanneer de vrucht rijp is, is de kleur van de schil geel en oranje, net als het vruchtvlees, dat zeer zoet en sappig is, met perzik-tonen. Alleen rond de pit is de vrucht wat vezelig. De volledig gerijpte Haden heeft een Brix van 14-17°.

Practische zaken

Aankoop en verkrijgbaarheid

De Haden is op zijn smakelijkst wanneer de vrucht aan de boom afrijpt. Een nagerijpte vrucht (onrijp geplukt), is per definitie minder sappig en smaakvol.

De Haden die in Europa wordt verkocht is hoofdzakelijk afkomstig uit Gambia, en alleen in de maanden juni en juli verkrijgbaar. Hadens uit Brazilië zijn er ook, van april-mei en van september tot december.

Culinair gebruik en bereiding

Wanneer je een onrijpe mango koopt, zul je zelf aan de slag moeten. Doe de vrucht in een papierenzak, eventueel in het gezelschap van een gemakkelijk rijpende vrucht zoals een banaan. Het kan tot wel tien dagen duren voor een mango volledig gerijpt is.

Houdbaarheid (bewaaradvies)

Bewaar de mango onder geen beding in de koelkast voordat hij volledig rijp is ! Eenmaal rijp kun je een mango beter niet te lang bewaren, kans dat hij door het hoge suikergehalte snel bederft.

 

#mango - inleiding (Mangifera indica)