De plant is net als de echte majoraan (Origanum majorana) houtachtig, maar heeft grotere blaadjes en smaakt zoeter. De oregano-plant groeit in gematigde streken, maar houdt van een warm plekje. oregano is in tegenstelling tot echte majoraan winterhard. De plant heeft worteluitlopers, waardoor hij gemakkelijk woekert. Hij wordt 30-60 cm hoog. De blaadjes hebben een steeltje, zijn klein en licht behaard en aan beide zijden groen. Het blad is soms gekarteld.
De plant bloeit van juli tot september. wordt voor de bloei geoogst. Men oogst daarbij de hele stengel. Gedroogde majoraan bevat de hele stengel, zowel bladeren als de stelen, bloemen en knoppen. Vers wordt alleen het blad gegeten.
Als de beste culinaire soort wordt algemeen de Italiaanse of Griekse oregano beschouwd (Origanum vulgare subsp hirtum). Verwante soorten zijn de Syrische majoraan, die ook qua smaak erg op oregano lijkt, en de Turkse majoraan, met een smaak die tussen majoraan en oregano ligt.
Van oregano worden alleen de blaadjes gebruikt. Goede verse Italiaanse oregano is soms zelfs een beetje scherp op de tong, dat zul je van gedroogde oregano of oregano uit de gematigder streken niet kunnen zeggen. Het is één van de harde kruiden in een herbes de Provence.
Oregano is vers en gedroogd verkrijgbaar. Zoals gezegd is het verschil tussen verse en gedroogde majoraan dat je bij de laatste (veelal) de hele plant eet, en niet alleen de blaadjes, hoewel die ook gevriesdroogd verkrijgbaar zijn. Het prijsverschil loont.
Bewaar verse takjes majoraan zoals andere kruiden aan de steel, gewikkeld in een vochtige doek, verpakt in plastic. Zo houd je de kruiden zeker een week goed. Controleer steeds op rotte blaadjes en steeltjes. Eenmaal aangetast, bederft al gauw de hele bos.
Oregano groeit in ons land in het wild, onder meer langs de grote rivieren. De plant is in ons land en in belgiË beschermd, komt voor op de Nederlandse rode lijst, met de kwalificatie 'algemeenvoorkomend, stabiel of toegenomen'.
Ook een lid van de lipbloemigen maar geen majoraan is de Vijf-in-een-kruid (Plectranthus amboinicus), ook wel Mexicaanse munt genoemd. Hij groeit in veel tropische landen in Zuid-Amerika, Afrika en Zuidoost-Azieë.
Net zo min een majoraan, en zelfs geen familie is de Mexicaanse oregano (Lippia graveolens), wat geuriger dan oregano en om die reden gewild als alternatief voor gedroogde oregano van 'echte' oregano.
Het oudere 'orega' betekende eveneens kruid maar dan in de betekenis van geneeskrachtig kruid. Waarschijnlijk komt het woord van het Iberische schiereiland waar het Gallicisch het woord ourogo kent, en het Catalaans orenga.