Het boek werd tegen het einde van de noordelijke Wei dynastie (534-550) geschreven door een landbouw-wetenschapper, Jia Sixie, in de vorm van een encyclopedie van de landbouwkundige geschiedenis van Noord-China. Het beschrijft aan de hand van oude doumenten 1.500 jaar geschiedenis tot dan toe in een boek dat 92 hoofdstukken telt, geschreven op tien 'juan' rollen. Het werk zou tussen 534 en 544 zijn afgerond. De naam van het werk betekent 'Important Methods to Condition the People's [Living]'.

In de eerste vier juans beschrijft hij het verbouwen van gewassen als granen, groenten en fruit. Hij wijdt twee hoofdstukken alleen al aan producten als qu, suiker en sojasaus. Het werk gaat verder dan de encyclopedische beschrijving van de bestaande praktijk, want bevat talrijke adviezen over landbouwtechnieken en zaadkeuze. Zijn invalshoek verschilde daarbij sterk van de drang naar de vermarkting van landbouwproducten, zoals bepleit door de late Han-geleerde Cui Shi, door als uitgangsopunt te kiezen voor het self-supporting huishouden, vandaar de itel.

DE AUTEUR

Jia Sixie was een wetenschapper afkomstig uit Yidu, het huidige Shandong. Hij was gouverneur van de commanderij van Gaoyang, wat hem de mogelijkheid bood om de landbouw te bestuderen in de regio's Jingxing 井陉, Huguan 壸 关 en Shangdang 上 党, alle gelegen in het huidige Shanxi en Shaanxi.