De vrucht groeit aan de Garcinia madruno, een zeer hoge boom, twintig tot ruim zestig meter hoog met een compacte pyramidale of bijna ronde kroon. De bladeren zijn smal en puntig met een duidelijk zichtbare middennerf.
De charichuelo bloeit van december tot februari . De boom draagt zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen, en is zelfbestuivend. Ze staan in clusters van twee tot tien bloemen aan het uiteinde van jonge takken (eindknoppen) of in de oksels van takken (okselknoppen). Een bloem bestaat uit vier kelkbladeren en vier bloemblaadjes.
Pas na ruim 5 jaar geeft de boom zijn eerste vruchten, die qua vorm lijken op citroen. Door hun uiterlijk hebben de vruchten de bijnaam 'bumpy lemon'. Het vruchtvlees is wit en zacht. De smaak wordt geassocieerd met de smaak van een citroen-suikerspin.
De smaak van de charichuelo is nagenoeg hetzelfde als die van de achachairu, ook een mangistan, de Garcinia humilis-brasiliensis. Originating from the Bolivian part of the Amazon basin in South America, the Bolivian name of the fruit is Achachairu and translated means honey kiss. The very attractive tree is pyramidal like that of the bakuri but smaller; is equally rich in yellow latex. The tree grows wild in the state of Rio de Janeiro in southeastern Brazil and adjacent Paraguay; is rarely cultivated. It blooms in December and matures its fruit in January and February Renowned for its rich antioxidant content and unique nutrient composition, folate, potassium and vitamin C makes it an excellent addition to your fruit bowl. The skin of the fruit makes an excellent thirst quencher that provides a healthy dose of beta carotene, hydroxycitrate acid (HCA), arginine and other minerals.
Voor zover bekend is de vrucht niet in ons land verkrijgbaar. In Puerto Rico is het seizoen van juni tot augustus, maar elders in Midden-Amerika bloeit hij het hele jaar door, en geeft dus ook het hele jaar door vruchten.
De vrucht wordt hoofdzakelijk vers gegeten, maar er wordt ook jam van gemaakt. Onrijpe vruchten zijn onwijs zuur en niet eetbaar, en zullen niet rijpen. Op de Philippijnen kookt men het geraspte vruchtvlees met kokos in bicol, een gerecht met stukjes varkensvlees.
In de dagen na de pluk verhardt de schil afhankelijk van hoe de vrucht geoogst is en onder welke omstandigheden hij wordt opgeslagen. Vooral de luchtvochtigheid is van belang. Als deze te hoog is, kan de verharding een week of langer duren, voordat de vrucht gereed is voor de handel.
Aan een harde vrucht kun je niet (zien hoe vers hij is en of hij nog wel eetbaar is. Na een aantal dagen ongekoelde opslag kan de vrucht ernstig bedorven zijn, zonder dat je dat van buitenaf kunt waar nemen. Als de schil zacht is, kort na de pluk, is dat in de regel het teken dat de vrucht rijp en vers is.
Daarbuiten komt hij voor in het noordelijk deel van Zuid-Amerika, in Colombia, en van Ecuador via Venezuela naar Guyana en Bolivia. de boom groeit tot op grote hoogte. Eén boom kan tot wel 20.000 vruchten per jaar leveren! Het is een veel geziene vrucht op de markten in de Colombiaanse Cauca Vallei. De boom wordt op enkele plaatsen in de wereld gecultiveerd, onder andere in india (Banglore) en op Hawaii.
Respecteer het copyright !