Mierikswortel wordt op grote schaal verbouwd in de Slavisch en Duits sprekende landen, zoalos Oostenrijk, dat niet alleen een rijke mieriktraditie kent maar ook één van de belangrijkste producenten is. In Zuid-Styrië (Graz) verbouwt men er al sinds 1870 de Steirischer kren. In 2008 kreeg deze Europese bescherming heeft gekregen (g.g. A of Protected Geographical Identity, PGI).
Vermoedelijk wordt mierikswortel als sinds de Middeleeuwen in Midden-Europa verbouwd, in Styrië (Stiermarken) sinds de negentiende eeuw. Het jaartal 1870 markeert de commerciialisering van de mieriksteelt in dit gebied. In 1967 is het "Landesverband Steirischer Gemüsebauern" opgericht die toe ziet op de kwaliteit van de Steirischer mierik.
De professionalisering van de mierikiteelt in Stiermakren heeft geresukteerd in de ontwikkeling van de folie waarin de mierik verpakt is, oogstmachines en de conserveringstechniek voor geraspte mierikswortel.
Er zijn momenteel honderd boerenbedrijven aangesloten bij het Landesverband, tezamen driehonderd hectare mierik verbouwend. De jaarlijkse opbrengst bedraagt circa 3 000 ton
Steirisch betekent 'afkomstig uit Stiermarken. Kren (of kree) is een vanouds Russische benaming die behalve in Oostenrijk en diverse delen van Duitsland wordt gebruikt in plaats van het Duitstalige meerrettich. Ook in Slavische talen heet de mierikswortel cren.
Één van de authentieke bereidingen van mierikswortel is jause, bijvoorbeeld Osterjause of Brettjause, een koude maaltijd met vleeswaren en vis, en Apfelkren, een bijgerecht van mierikswortel, appel en citroensap, en Eierkren.
De factsheet van deze Steirische mierikswortel vermeldt dat voor het bewaarbaar maken van de wortel gebruik wordt gemaakt van natriumzout (E223).