Het geslacht Achilea, dat ook het Duizendbladgeslacht wordt genoemd, omvat 85 plantensoorten, die vooral in Europa en de gematigde streken van Azië voor komen.

De plant vormt ondergrondse wortelstokken, waarmee de plant zich vegetatief verspreid. De plant wordt 15-50 cm hoog, met uitschieters tot wel een meter. Hij gedijt op voedselrijke, verstoorde grond, bijvoorbeeld braakliggende terreinen, een echte pionier. In de Alpen groeit hij tot op 1900 meter hoogte, in China tot 2300 meter hoog.

De stengels kunnen behaard zijn. De bladeren lijken uit veel kleine blaadjes te bestaan, maar zijn 'dubbel veerledig', de verschijningsvorm van één enkele blad. Ze worden zo'n 20 cm lang.

Duizenblad bloeit met witte tot rose bloempjes van van de langste dag in juni tot november. De bloemen zijn 3-6 mm breed. De bloeiwijze is een schermvormige tros.

Culinair gebruik en bereiding

De jonge bladeren van duizendblad worden als groente gebruikt. Ze smaken zoet, met een bittere bijsmaak en worden als spinazie bereid. De sterke, zoete geur doet denken aan

In ons land is duizendblad vermoedelijk voor het eerst in de 6e eeuw voor Christus verschenen. Het is één van de 40 meest voor komende planten in de Benelux.

In China is duizendblad bekend van de waarzeggerij. Van de stengels van het duizendblad worden 50 stokjes van gelijke lengte gemaakt (vergelijkbaar met mikado). Het patroon waarmee de stokjes vallen, leidt de waarzegger naar het passende antwoord, volgens de beschrijving in de 64 hexagrammen in het Boek der veranderingen I tjing, dat 3.000 jaar gelden geschreven is, en wordt beschouwd als het oudste tekstboek op dit gebied. Het wordt gerekend tot de Confuciaanse klassieke werken. De duizendbladstokjes werden tijdens de Han-dynastie ingevoerd ter vervanging van de toen gangbare orakelbotjes.

Taalkundige aspecten, etymologie

De geslachtsnaam is afgeleid van het Latijnse Achilles, naar het Griekse akhileios. Achilles werd dodelijk verwond door een pijl van Pâris. Aphrodite raadde hem aan de bladeren van het duizendblad te gebruiken om de pijn te verzachten. En dat hielp. Vanaf dat moment gebruikte men duizendblad altijd, vooral bij de behandeling van wonden door steekwapens. De Romeinen noemden duizendblad om die reden Herba militaris - soldatengras - zoals de Dakota-indianen het tao-pi pezu'ta - medicijn voor de gewonden - noemden.

Ook het Engelse woord yarrow zou via het Oud Engelse 'garwe' verbonden zijn met het herstel van speerwonden.

In de Scandinavische landen wordt duizendblad jordhumle genoemd, wat aardhop betekent. In Noorwegen en Denemarken werd er bier mee gemaakt, veelal in combinatie met jeneverbes.

VERTALING DUIZENDBLAD

Vooral de bloemschermen bevatten geneeskrachtige stoffen, die vroeger gebruikt werden als opwekkend en versterkend middel. De bladeren hebben een bloedstelpend effect, en werden vroeger vor de behandeling van wonden gebruikt. Daarnaar verwijst de geslachtsnaam. Achilles gebruikte de groene bladeren voor de behandeling van wonden van zijn legers.

Het innemen van sap van de plant zou bloedingen juist stimuleren, werd gebruikt om de menstruatie te bevorderen,met als bijwerking een bloedneus. In het Engels heet de plant om die reden ook wel 'nosebleed'. Het gebruik van duizendblad als medicinale plant dateert al van de Neanderthalers en duurde tot in de Eerste wereldoorlog, waarin duizendblad hoorde in het eerste hulp pakket van iedere soldaat voor wondbehandeling.

Linnaeus noemde de plant 'galentera' - gekmakend - omdat de blaadjes niet zo onschuldig waren wanneer er teveel van in bier werd gebruikt. Veel studies wijzen uit dat dit wordt veroorzaakt doordat sommige planten, herkenbaar aan donkerder bladeren en wittere bloemen, inderdaad narcotische eigenschappen hebben.

Samenstelling per 100 gram rauw product