Vilmorin & Cie
De oprichters van het bedrijf waren Claude Geoffroy en haar man Pierre d'Andrieux, een botanicus met de titel "botaniste du roi" onder koning Louis XV. In 1774 trouwde hun dochter Melanie met Philippe-Victoire Levêque de Vilmorin waarmee ze het Huis Vilmorin-Andrieux op richtte, dat later onder leiding van hun zoon Pierre-Philippe-André Levêque de Vilmorin Vilmorin-Andrieux en Co wordt genoemd.
Van meet af aan waren Andrieux en de generaties Vilmorins niet alleen bezig met de bedrijfsvoering, maar verrichten ook baanbrekend wetenschappelijk werkonderzoek. Hun bedrijf vervulde vooral in de periode van 1840 tot 1920 een prominente rol in de kennisverdieping over de erfelijkheid, Vanaf het midden van de negentiende eeuw was dit toen nog familiebedrijf al het belangrijkste zaadbedrijf ter wereld op het gebied van granen.*)
Philippe-André de Vilmorin beschrijft in 1840 een opmerkelijk experiment dat niet over granen gaat, maar over het veredelen van de wilde peen. Door zorgvuldig zaailingen te kiezen, schrijft hij, kun je al in drie generaties planten ontwikkelen met wortels die volledig gelijk waren aan die van bestaande gecultiveerde peen. Een uitspraak die temeer zo spectaculaire was, want in tegenspraak met de heersende opvatting dat domesticatie altijd langs de weg van een zeer langzaam transformatieproces verloopt.
Hierma was Vilmorin, niet specifiek één bepaald lid van de familie, de geestelijk vader van een peensoort dat de wereld zou veroveren, de Nantaise. Een heerlijk zoete, knapperige peen met een constante cylindrische vorm.
*) Vilmorin & Cie is momenteel (2022) het op drie na grootste zaadbedrijf ter wereld met een omzet van ruim 1,5 miljard euro en meer dan 7.000 werknemers. Tot het bedrijf behoort Vilmorin-Mikado, een Frans-Japans bedrijf dat is gespecialiseerd in bladgroenten en peen, vanzelfsprekend voornamelijk gebaseerd op de Nantaise.
