Deze vijg groeit in het Italiaanse Campanië in de Cilento waar hij naar vernoemd is. De vijg heeft in 2006 het Europese label BGA gekregen (op zijn italiaans DOP), wat beschermde geografische aanduiding betekent.
De schil van de Cilento is lichtgroen tot geel. De naturel vijgen (in de zon gedroogd zonder verdere bewerking) zijn zeer zoet. De teelt van deze vijg begon in de 6e eeuw voor Christus. In Romeinse geschriften worden de gedroogde vijgen uit Cilento genoemd als het hoofdvoedsel van de landarbeiders in een regio waar ook veel andere landbouw wordt bedreven. Veel later, in de 15e eeuw wordt beschreven hoe de vijg geëvolueerd was van volksvoedsel of voedsel voor de armen tot een delicatesse, en vooral met Kerst werd gegeten.
Eén van de specialiteiten van Cilento is de gedroogde vijg waarvan de schil voor het drogen verwijderd is. Dat is vanzelfsprekend een heel bewerkelijk procedé. Deze bijzondere vijg wordt in een zeer beperkte oplage gemaakt. De prijs (zonder conserveringsmiddel) bedraagt circa €120 per kilogram, voor wie deze vijg bemachtigen kan. Voor de helft van de prijs heb je de niet geschilde naturel.
De teelt in Cosenza was vrijwel geheel verdwenen toen aan het begin van het nieuwe millenium werd besloten de teelt nieuw levenin leblazen. Dat is zorgvuldig gebeurd, met behoud van het karakter van de dottato-vijg en de tradities. Het centrum van de teelt bevindt zich in de Gal Valle del Cer
De witte vijg van Cilento is goed voor bijna driekwart van de jaarlijkse vijgenproductie in Campania, dat 25% van het totaal voor heel Italië vormt. Van de Cilento's wordt 70% semi-industrieel verwerkt, 30% op ambachtelijke wijze. De DOP beslaat 62 hectare landbouwgrond met 30 agrarische bedrijven.
Vijgen zijn rijk aan mineralen en bevatten vitamine A, E en K. Daarnaast bevatten ze oxaalzuur, dat we niet in te grote dosering moeten nuttigen.
Een gemiddelde vijg (40-50 gram) bevat 9 mg oxaalzuur, omgerekend circa 20 mg per 100 gram. Zie voor de voedingswaarde van gedroogde vijgen, het artikel daarover.