De Laurierfamilie heet &eracute;én van de minst stellig gedefinieerde plantenfamilies te zijn. Vermoedelijk omvat hij 52 geslachten en tussen de 3.000 en 3.500 pantensoorten. Een aantal daarvan groeit in de laurierbossen, laurisilva genoemd, waarin naast laurierbomen ook bomen uit de magnoliafamilie (Magnoliaceae) en de mirtefamilie (Mirtaceae) groeien, die op het eerste gezicht erg verwant aan elkaar lijken, maar dat niet zijn.
Laurierplanten vormen steenvruchten, voorbeelden daarvan zijn de avocado, de californische laurier en de siltimur.
Op de site beschrijven we de volgende soorten:
De avocado (Persea americana) is een vrucht afkomstig van de avocado-boom, een groenblijvende laurier. De van oorsprong Midden-Amerikaanse vrucht wordt hoofdzakelijk rauw gegeten.
De kaneelbomen (Cinnamomum) zijn aromatische bomen waarvan de bast geschild wordt en gedroogd. Door het drogen rollen de stroken bast op tot wat we kennen als 'kaneelstokjes', een specerij met een brede toepasbaarheid, van zoet tot hartig.
De laurier (Laurus nobilis) staat in menig huis. De blaadjes en de besjes worden zowel vers als gedroogd gebruikt als kruid.
Een tamelijk onbekend geslacht uit de laurierfamilie is de Lindera, waarvan één soort, bekend onder de Nepalese naam siltimur die aromatische besjes draagt, die als specerij gebruikt worden.
Dit geslacht betreft één bomensoort, de Californische laurier, die alleen in de staten Californië en Oregon voorkomt. Niet alleen de (laurier)bladeren, ook de zaden worden gegeten.
Voor zover de laurierbossen Europa besloegen, is daar een einde aan gekomen met de IJstijden. In Noord-Afrika is met de verdroging van de Sahara die 'n tienduizend jaar geleden inzette, het leeuwendeel van de laurierbossen verdwenen.
Laurierbossen treffen we op kleine schaal op tal van plaatsen in de wereld aan, in Japan, in China, Laos en Myanmar, op de Canarische eilanden en het groostet aaneengesloten laurierbos op Madeira (Werelderfgoed sinds 1999):
The Laurisilva of Madeira is an outstanding relict of a previously widespread laurel forest type, which covered much of Southern Europe 15-40 million years ago. The forest of the property completely covers a series of very steep, V-shaped valleys leading from the plateau and east-west ridge in the centre of the island to the north coast. The forests of the property and their associated biological and ecological process are largely undisturbed, and play a predominant role in the island´s hydrological balance. The forest is mainly comprised of evergreen trees and bushes, with flat, dark green leaves. The property provides a wealth of ecological niches, complex food webs and examples of co-evolution of species. A range of climax vegetation communities such as the "Til Laurisilva", the "Barbusano Laurisilva" and the "Vinhático Laurisilva", have been identified within the property. Ancient trees in the valley bottoms, waterfalls and cliffs add to the experience of the values of the property. Citaat.