Beldi is met andere woorden de generieke naam voor een marokkaanse zoete citroen. De bekendste soorten zijn de kleine Doqq citroen (Citrus limetta risso var pusilla) die vooral in de Taroudant regio in de omgeving van Agadir verbouwd wordt en de Boussera citroen (Citrus limetta risso).

Beide citroensoorten onderscheiden zich van andere limetta's door hun oranje-gele kleur en de karakteristieke uitpuilende navel. De doqq wordt vooral gebruikt als geconfijte vrucht, omdat de schil dun is en de vrucht heel aromatisch. Deze zijn onder de naam L'hamd marakad verkrijgbaar.

De boussera wordt vaak in één adem genoemd met de bergamot (Citrus bergamia Risso), een kruising overigens van de zure sinaasappel en limetta. Deze wordt vooral geteeld om zijn etherische oliën. Het zijn verschillende vruchten.

De teelt is geconcentreerd in traditioneel Berbergebied rond het dorp Assads, 100 km ten oosten van Aagadir. De Marokkaanse zoete citron is voor het eerst in in detail beschreven in 'Un curieux Cedrat Marocain' door professor Henri Chapot. Hij ontdekte dat een relatie tussen de zuurgraad in citroenen en limoenen en de violette pigmentatie aan de buitenzijde van de bloesem. Deze rode kleur ontbreekt bij de Marokkaanse citroen.